| (1) Apostołowie i bracia, przebywający w Judei, dowiedzieli się, że również poganie przyjęli słowo Boże.
|
| (2) Kiedy Piotr przybył do Jerozolimy, ci, którzy byli pochodzenia żydowskiego, robili mu wymówki:
|
| (3) "Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych — mówili — i jadłeś z nimi".
|
| (4) Piotr więc zaczął wyjaśniać im po kolei:
|
| (5) "Modliłem się — mówił — w mieście Jafie i w zachwyceniu ujrzałem jakiś spuszczający się przedmiot, podobny do wielkiego płótna czterema końcami opadającego z nieba. I dotarł aż do mnie.
|
| (6) Przyglądając mu się uważnie, zobaczyłem czworonożne zwierzęta domowe i dzikie płazy i ptaki powietrzne.
|
| (7) Usłyszałem też głos, który mówił do mnie: "Zabijaj, Piotrze, i jedz!"
|
| (8) Odpowiedziałem: "O nie, Panie bo nigdy nie wziąłem do ust niczego skażonego lub nieczystego".
|
| (9) Ale głos z nieba odezwał się po raz drugi:
|
| (10) "Nie nazywaj nieczystym tego, co Bóg oczyścił". Powtórzyło się to trzy razy i wszystko zostało wzięte znowu do nieba.
|
| (11) Zaraz potem trzech ludzi, wysłanych do mnie z Cezarei, stanęło przed domem, w którym mieszkaliśmy.
|
| (12) A Duch powiedział mi, abym bez wahania poszedł z nimi. Razem ze mną poszło też tych sześciu braci. Przybyliśmy do domu owego człowieka.
|
| (13) On nam opowiedział, jak zobaczył anioła, który zjawił się w jego domu i rzekł: "Poślij do Jafy i sprowadź Szymona, zwanego Piotrem.
|
| (14) On cię pouczy, jak zbawisz siebie i cały swój dom".
|
| (15) Kiedy zacząłem mówić, Duch Święty zstąpił na nich, jak na nas na początku.
|
| (16) Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: "Jan chrzcił wodą, wy zaś ochrzczeni będziecie Duchem Świętym".
|
| (17) Jeżeli więc Bóg udzielił im tego samego daru co nam, którzyśmy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa, to jakżeż ja mogłem sprzeciwiać się Bogu?"
|
| (18) Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: "A więc i poganom udzielił Bóg [łaski] nawrócenia, aby żyli".
|
| (19) Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc słowo samym tylko Żydom.
|
| (20) Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i opowiadali Dobrą Nowinę o Panu Jezusie.
|
| (21) A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana.
|
| (22) Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jerozolimie. Wysłano do Antiochii Barnabę.
|
| (23) Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu
|
| (24) był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę dla Pana.
|
| (25) Udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła.
|
| (26) A kiedy [go] znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.
|
| (27) W tym czasie właśnie przybyli z Jerozolimy do Antiochii prorocy.
|
| (28) Jeden z nich imieniem Agabos przepowiedział z natchnienia Ducha, że na całej ziemi nastanie wielki głód. Nastał on za Klaudiusza.
|
| (29) Uczniowie postanowili więc, że każdy według możności pośpieszy z pomocą braciom, mieszkającym w Judei.
|
| (30) Tak też zrobili, wysyłając [jałmużnę] starszym przez Barnabę i Pawła.
|
