| (1) A wiedz o tym, że w dniach ostatnich nastaną chwile trudne.
|
| (2) Ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, wyniośli, pyszni, bluźniący, nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, niegodziwi,
|
| (3) bez serca, bezlitośni, miotający oszczerstwa, niepohamowani, bez uczuć ludzkich, nieprzychylni,
|
| (4) zdrajcy, zuchwali, nadęci, miłujący bardziej rozkosz niż Boga.
|
| (5) Będą okazywać pozór pobożności, ale wyrzekną się jej mocy. I od takich stroń.
|
| (6) Z takich bowiem są ci, co wślizgują się do domów i przeciągają na swą stronę kobietki obciążone grzechami, powodowane pożądaniami różnego rodzaju,
|
| (7) takie, co to zawsze się uczą, a nigdy nie mogą dojść do poznania prawdy.
|
| (8) Jak Jannes i Jambres wystąpili przeciw Mojżeszowi, tak też i ci przeciwstawiają się prawdzie, ludzie o spaczonym umyśle, którzy nie zdali egzaminu z wiary. Ale dalszego postępu nie osiągną:
|
| (9) bo ich bezmyślność będzie jawna dla wszystkich, jak i tamtych jawna się stała.
|
| (10) Ty natomiast poszedłeś śladem mojej nauki, sposobu życia, zamierzeń, wiary, cierpliwości, miłości, wytrwałości,
|
| (11) prześladowań, cierpień, jakie mnie spotkały w Antiochii, w Ikonium, w Listrze. Jakież to prześladowania zniosłem — a ze wszystkich wyrwał mnie Pan!
|
| (12) I wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie, spotkają prześladowania.
|
| (13) Tymczasem ludzie źli i zwodziciele będą się dalej posuwać ku temu, co gorsze, błądząc i [innych] w błąd wprowadzając.
|
| (14) Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci zawierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte,
|
| (15) które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie.
|
| (16) Wszelkie Pismo, od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości —
|
| (17) aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.
|
