| (1) Znów Dawid zgromadził wszystkich doborowych wojowników Izraela w liczbie trzydziestu tysięcy.
|
| (2) Dawid i wszyscy ludzie towarzyszący mu, powstawszy, udali się w kierunku judzkiej Baali, aby sprowadzić stamtąd Arkę Boga, który nosi imię Jahwe Zastępów spoczywający na cherubach.
|
| (3) Umieszczono Arkę Bożą na nowym wozie i wywieziono ją z domu Abinadaba, położonego na wzgórzu. Uzza i Achio, synowie Abinadaba, prowadzili wóz
|
| (4) z Arką Bożą. Achio arkę wyprzedzał.
|
| (5) Tak Dawid, jak i cały dom Izraela tańczyli przed Jahwe z całej siły przy dźwiękach pieśni i gry na cytrach, harfach, bębnach, grzechotkach i cymbałach.
|
| (6) Gdy przybyli na klepisko Nakona, Uzza wyciągnął rękę w stronę Arki Bożej i podtrzymał ją, gdyż woły szarpnęły.
|
| (7) I zapłonął gniew Jahwe przeciwko Uzzie i poraził go tam Bóg za ten postępek, tak że umarł przy Arce Bożej.
|
| (8) A Dawid strapił się, dlatego że Jahwe dotknął takim ciosem Uzzę, i nazwał to miejsce Peres-Uzza. [Tak jest] po dzień dzisiejszy.
|
| (9) I Dawid uląkł się Jahwe w owym dniu, mówiąc: "Jakże przyjdzie do mnie Arka Jahwe?"
|
| (10) Nie chciał więc Dawid kierować Arki Jahwe do siebie, do Miasta Dawidowego. Sprowadził więc ją do domu Obed-Edoma z Gat.
|
| (11) I Arka Jahwe pozostawała w domu Obed-Edoma z Gat przez trzy miesiące. A Jahwe błogosławił Obed-Edomowi i całej jego rodzinie.
|
| (12) Doniesiono królowi Dawidowi: "Jahwe obdarzył błogosławieństwem rodzinę Obed-Edoma i całe jego mienie z powodu Arki Bożej". Poszedł więc Dawid i sprowadził z wielką radością Arkę Bożą z domu Obed-Edoma do Miasta Dawidowego.
|
| (13) Ilekroć niosący Arkę Jahwe postąpili sześć kroków, składał w ofierze wołu i tuczne cielę.
|
| (14) Dawid wtedy tańczył z całym zapałem w obecności Jahwe, a ubrany był w lniany efod.
|
| (15) Dawid wraz z całym domem izraelskim prowadził Arkę Jahwe wśród radosnych okrzyków i grania na rogach.
|
| (16) Kiedy Arka Jahwe przybyła do Miasta Dawidowego, Mikal, córka Saula, wyglądała przez okno i ujrzała króla Dawida, jak podskakiwał i tańczył przed Jahwe: wtedy wzgardziła nim w sercu.
|
| (17) Przyniesioną więc Arkę Jahwe ustawiono na przeznaczonym na to miejscu w środku namiotu, który rozpiął dla niej Dawid, po czym Dawid złożył przed Jahwe całopalenia i ofiary pojednania.
|
| (18) Kiedy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Jahwe Zastępów.
|
| (19) Dokonał potem podziału między cały naród, między cały tłum Izraela, między mężczyzn i kobiety: dla każdego po jednym bochenku chleba, po kawałku mięsa i placku z rodzynkami. Potem wszyscy ludzie udali się do swych domów.
|
| (20) Wrócił Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu. Wyszła ku niemu Mikal, córka Saula, i powiedziała: "O, jak to wsławił się dzisiaj król izraelski, który się obnażył na oczach niewolnic sług swoich, tak jak się pokazać może ktoś niepoważny".
|
| (21) Dawid odpowiedział Mikal: "Przed Jahwe, który wybrał mnie zamiast ojca twego i całej twej rodziny i ustanowił mnie wodzem ludu Jahwe, nad Izraelem, przed Jahwe będę tańczył,
|
| (22) i upokorzyłbym się jeszcze bardziej. Choćbym miał się poniżyć w twoich oczach, to u niewolnic, o których mówisz, sławę bym jeszcze zyskał".
|
| (23) Mikal, córka Saula, była bezdzietna aż do czasu swej śmierci.
|
