(1) Gdy syn Saula, Iszbaal, otrzymał wiadomość o śmierci Abnera w Hebronie, opadły mu ręce, a wszyscy Izraelici przerazili się.
(2) Syn Saula miał dwóch dowódców wojska: jednemu na imię było Baana, a drugiemu Rekab. Byli synami Rimmona z Beerot, z pokolenia Beniamina, bo i Beerot zaliczano do Beniamina.
(3) Mieszkańcy Beerot uciekli do Gittaim i zostali tam osadnikami aż po dzień dzisiejszy.
(4) Jonatan, syn Saula, miał syna chromego kiedy bowiem liczył lat pięć, nadeszła wiadomość o Saulu i Jonatanie z Jizreel, a jego własna piastunka wziąwszy go uciekła. Wśród pośpiechu ucieczki on upadł i pozostał chromy. Nazywał się Meribbaal.
(5) Rekab i Baana, synowie Rimmona z Beerot, wybrali się w drogę i podczas dziennej spiekoty weszli do domu Iszbaala, który położył się właśnie, by po południu odpocząć.
(6) Odźwierna domu zmęczona czyszczeniem zboża zasnęła. Rekab więc i jego brat Baana mogli się dostać.
(7) Weszli do domu. Leżał on w łożu swej sypialni. Ugodzili go i zamordowawszy ucięli mu głowę. Głowę tę zabrali i szli całą noc drogą Araby.
(8) Gdy przynieśli głowę Dawidowi, który był w Hebronie, oświadczyli królowi: "Oto jest głowa Iszbaala, syna Saula, twojego wroga, który czatował na twe życie. Dzisiaj Jahwe zapewnił pomstę nad Saulem i jego rodem królowi, panu naszemu".
(9) Tymczasem Dawid odrzekł Rekabowi i jego bratu Baanie, synom Rimmona z Beerot, oświadczając im: "Na życie Jahwe, który wybawił moje życie z każdego niebezpieczeństwa!
(10) Tego, kto mi przyniósł wiadomość: "Oto umarł Saul", myśląc, że przekazuje wieść radosną, kazałem pochwycić i uśmiercić w Siklag. Tak nagrodziłem go za "dobrą" nowinę.
(11) Cóż dopiero, gdy złoczyńcy zamordowali sprawiedliwego człowieka w jego domu, na własnym łożu. Czy nie zażądam od was jego krwi i nie zgładzę was z ziemi?"
(12) Dawid dał więc polecenie młodzieńcom, a ci ich stracili. Odrąbali im ręce i nogi i powiesili ich w okolicy stawu w Hebronie. Natomiast głowę Iszbaala zabrali i pochowali w Hebronie, w grobie Abnera.

 

2 Księga Samuela