| (1) Potem umarł król Ammonitów, a syn jego Chanun został w jego miejsce królem.
|
| (2) Wtedy Dawid pomyślał sobie: Okażę życzliwość względem Chanuna, syna Nachasza, tak jak jego ojciec okazywał życzliwość względem mnie. Dawid wysłał więc za pośrednictwem sług słowa pociechy z powodu [śmierci] ojca. Gdy słudzy Dawida przybyli do ziemi Ammonitów,
|
| (3) książęta ammoniccy odezwali się do Chanuna, swojego pana: "Może sądzisz, że Dawid przez cześć dla twojego ojca przysłał do ciebie pocieszycieli? A może raczej Dawid wysłał sługi swoje do ciebie po to, aby miasto dokładnie poznać i aby je potem zburzyć?"
|
| (4) Chanun więc, pochwyciwszy sługi Dawida, ogolił im połowę brody, obciął im szaty do połowy aż do pośladków i odesłał ich.
|
| (5) Oznajmiono o tym Dawidowi, a on wyprawił na ich spotkanie posłów, bo ci ludzie zostali bardzo znieważeni. Polecił im król: "Zostańcie w Jerychu, aż wam brody odrosną, a potem wrócicie".
|
| (6) Gdy Ammonici spostrzegli, że Dawid ich znienawidził, skierowali posłów, by najęli Syryjczyków z Bet-Rechob i Syryjczyków z Soby: dwadzieścia tysięcy piechoty i około tysiąca ludzi od króla Maaki, ze szczepu zaś Tob dwanaście tysięcy ludzi.
|
| (7) Usłyszawszy o tym Dawid wyprawił Joaba wraz z całym wojskiem, ludźmi walecznymi.
|
| (8) Ammonici wystąpili i uszykowali się do bitwy u wejścia do bramy [miasta], natomiast Syryjczycy z Soby i z Rechob oraz ludzie z Tob i Maaki stanęli osobno, w polu.
|
| (9) Gdy Joab spostrzegł, że walka zagraża mu z przodu i od tyłu, dobrał sobie ludzi spośród wszystkich najdzielniejszych w Izraelu i ustawił w szyku naprzeciw Syryjczyków.
|
| (10) Pozostałych zaś ludzi powierzył w ręce swego brata Abiszaja, aby ich ustawił naprzeciw Ammonitów.
|
| (11) I rzekł: "Jeśli Syryjczycy będą mieli przewagę nade mną, ty przyjdziesz mi na pomoc, jeśli zaś Ammonici będą mieli przewagę nad tobą, ja ci przyjdę na pomoc.
|
| (12) Odwagi! Okażmy męstwo [w walce] za nasz naród i za miasta Boga naszego! A niech Jahwe uczyni to, co Mu się wyda słuszne!"
|
| (13) Zbliżył się Joab i lud, który był z nim, aby walczyć z Syryjczykami: lecz oni uciekli przed nim.
|
| (14) Ammonici widząc, że Syryjczycy uciekli, również i sami uciekli przed Abiszajem i wycofali się do miasta. A Joab odstąpił od Ammonitów i wrócił do Jerozolimy.
|
| (15) Syryjczycy widząc, że zostali pobici przez Izraelitów, skupili swe siły.
|
| (16) Hadadezer przez posłów zarządził sprowadzenie Syryjczyków, będących po drugiej stronie rzeki. Ci nadciągnęli do Chelam na czele z dowódcą wojsk Hadadezera, Szobakiem.
|
| (17) Dawid, gdy go o tym zawiadomiono, zebrał wszystkich Izraelitów, a przeprawiwszy się przez Jordan przybył do Chelam. Syryjczycy ustawili szyki przeciw Dawidowi i walczyli z nim.
|
| (18) Lecz Syryjczycy uciekli przed Izraelitami, a Dawid zabił im siedemset zaprzęgowych koni i czterdzieści tysięcy jeźdźców. Zadał też rany Szobakowi, dowódcy jego wojska, tak iż tam zmarł.
|
| (19) Wszyscy królowie zależni od Hadadezera, widząc, że zostali pokonani przez Izraelitów, zawarli z nimi pokój i stali się ich poddanymi. Syryjczycy już bali się odtąd iść na pomoc Ammonitom.
|
