| (1) Po upływie dwudziestu lat, w ciągu których zbudował Salomon świątynię Jahwe i pałac dla siebie,
|
| (2) odbudował także te miasta, które Huram dał Salomonowi, i osiedlił tam Izraelitów.
|
| (3) Udał się też Salomon do Chamat Soby i zdobył je.
|
| (4) Odbudował ponadto Tadmor na pustyni i wszystkie miasta spichlerzy, które zbudował w Chamat.
|
| (5) Odbudował także Bet-Choron górne i Bet-Choron dolne — warowne miasta, umocnione murami, bramami i zaworami,
|
| (6) Baalat i wszystkie miasta spichlerzy, które należały do Salomona, i wszystkie miasta rydwanów oraz miasta konnicy, wszystko to, co podobało się Salomonowi wybudować w Jerozolimie i na Libanie oraz w każdym kraju będącym pod jego władzą.
|
| (7) A całą ludność pozostałą z Chetytów, Amorytów, Peryzzytów, Chiwwitów, Jebusytów, która nie pochodzi z Izraela,
|
| (8) stanowiąc potomstwo pozostałe w kraju po tych, których Izraelici nie wytępili, Salomon zaciągnął do robót przymusowych po dziś dzień.
|
| (9) Z Izraelitów zaś nikogo nie przeznaczył Salomon do prac niewolniczych, gdyż oni byli jego wojownikami, dowódcami jego przybocznych, dowódcami jego rydwanów oraz konnicy.
|
| (10) Król Salomon miał dwustu pięćdziesięciu wyższych urzędników, którzy nadzorowali lud.
|
| (11) Sprowadził też Salomon córkę faraona z Miasta Dawidowego do pałacu, który dla niej zbudował. Mówił bowiem: "Nie powinna kobieta przebywać w domu Dawida, króla izraelskiego, bo jest on miejscem świętym przez to, że weszła do niego Arka Jahwe".
|
| (12) Wówczas kazał Salomon składać Jahwe w ofierze całopalenia na ołtarzu Jahwe, który postawił przed sienią,
|
| (13) aby zgodnie z porządkiem każdego dnia według nakazu Mojżesza składać ofiary w szabaty, dni nowiu księżyca i w trzy uroczystości roku: w Święto Przaśników, w Święto Tygodni i w Święto Namiotów.
|
| (14) Ustanowił też według rozkładu ustalonego przez swego ojca Dawida zmiany kapłanów przy ich służbie i lewitów przy ich obowiązkach, aby śpiewali hymny pochwalne i służyli kapłanom według porządku każdego dnia. Również [ustanowił] odźwiernych według ich zmian dla każdej bramy, bo takie było zarządzenie męża Bożego, Dawida.
|
| (15) Nie zostały zaniedbane pod żadnym względem nakazy króla odnoszące się do kapłanów i lewitów oraz do skarbów.
|
| (16) W ten sposób zostały dokończone wszystkie dzieła Salomona od dnia założenia fundamentów świątyni Jahwe aż do całkowitego jej ukończenia.
|
| (17) Wówczas to udał się Salomon do Esjon-Geber i do Elat nad brzeg morza w kraju Edomu.
|
| (18) Wysłał mu wtedy Huram za pośrednictwem swoich sług okręty i załogę znającą morze tak, iż razem ze sługami Salomona dotarli do Ofiru, wzięli stamtąd czterysta pięćdziesiąt talentów złota i przywieźli królowi Salomonowi.
|
