| (1) Tak ukończono całą robotę, której dokonał Salomon w świątyni Jahwe. Potem Salomon wniósł i umieścił w skarbcu domu Bożego święte dary swego ojca Dawida: srebro, złoto i wszystkie sprzęty.
|
| (2) Wtedy też Salomon zwołał starszyznę Izraela i wszystkich naczelników pokoleń, przywódców rodów Izraelitów do Jerozolimy, na przeniesienie Arki Przymierza Jahwe z Miasta Dawidowego, czyli z Syjonu.
|
| (3) Zebrali się więc u króla wszyscy Izraelici na święto siódmego miesiąca.
|
| (4) Kiedy przyszła cała starszyzna Izraela, lewici wzięli arkę
|
| (5) i wnieśli ją, Namiot Spotkania i wszystkie święte sprzęty, jakie były w namiocie. Przenieśli je kapłani oraz lewici.
|
| (6) Król zaś Salomon i cała społeczność Izraela, zgromadzona przy nim przed arką, składali na ofiarę owce i woły, których nie rachowano i nie obliczono z powodu wielkiej ilości.
|
| (7) Następnie kapłani wprowadzili Arkę Przymierza Jahwe na jej miejsce do sanktuarium świątyni, to jest do Świętego Świętych pod skrzydła cherubów,
|
| (8) a cheruby miały tak rozpostarte skrzydła nad miejscem arki, że okrywały arkę i jej drążki z wierzchu.
|
| (9) Drążki te były tak długie, że ich końce były widoczne przed przybytkiem poza arką, z zewnątrz jednak nie były widoczne. Pozostają one tam aż do dnia dzisiejszego.
|
| (10) W arce zaś nie było nic oprócz dwóch tablic, tablic Przymierza, które Mojżesz tam złożył pod Horebem, gdy Jahwe zawarł przymierze z synami Izraela w czasie ich wyjścia z Egiptu.
|
| (11) Ponieważ wszyscy znajdujący się tam kapłani oczyścili się, nie przestrzegając podziału na zmiany, kiedy wychodzili z Miejsca Świętego —
|
| (12) wszyscy lewici śpiewający: Asaf, Heman, Jedutun, ich synowie i bracia, ubrani w bisior, stali na wschód od ołtarza [grając] na cymbałach, harfach i cytrach, a z nimi stu dwudziestu kapłanów, grających na trąbach —
|
| (13) kiedy tak zgodnie, jak jeden, trąbili i śpiewali, tak iż słychać było tylko jeden głos wysławiający majestat Jahwe, kiedy podnieśli głos wysoko przy wtórze trąb, cymbałów i instrumentów muzycznych przy wychwalaniu Jahwe, że jest dobry i że na wieki Jego łaskawość, świątynia napełniła się obłokiem chwały Jahwe,
|
| (14) tak iż nie mogli kapłani tam pozostać i pełnić swej służby z powodu tego obłoku, bo chwała Jahwe wypełniła świątynię Bożą.
|
