| (1) W chwili objęcia rządów Manasses miał dwanaście lat i rządził pięćdziesiąt pięć lat w Jerozolimie.
|
| (2) Czynił on to, co jest złe w oczach Jahwe — na modłę ohydnych grzechów ludów, które Jahwe wypędził przed Izraelitami.
|
| (3) Z powrotem odbudował wyżyny, które zniszczył jego ojciec Ezechiasz. Wznosił ołtarze Baalom i porobił aszery. Oddawał pokłon całemu wojsku niebieskiemu i służył mu.
|
| (4) Budował również ołtarze w świątyni Jahwe, o której Jahwe powiedział: "W Jeruzalem pozostanie imię moje na zawsze".
|
| (5) Budował ołtarze całemu wojsku niebieskiemu na obydwóch dziedzińcach świątyni Jahwe.
|
| (6) On to przeprowadził synów swoich przez ogień w Dolinie Synów Hinnoma, uprawiał wróżbiarstwo, czary i magię, ustanowił zaklinaczy i wieszczków. Mnóstwo zła uczynił w oczach Jahwe, pobudzając Go do gniewu.
|
| (7) I posąg rzeźbiony, który kazał wykonać, postawił w świątyni Bożej, o której Bóg powiedział do Dawida i do syna jego Salomona: "W świątyni tej i w Jeruzalem, które wybrałem ze wszystkich pokoleń Izraela, kładę moje imię na wieki.
|
| (8) I już nie dopuszczę, by noga Izraelitów ustąpiła od tej ziemi, którą dałem ich przodkom, o ile tylko będą przestrzegali tego wszystkiego, co im przykazałem w zakresie całego Prawa, postanowień i nakazów danych za pośrednictwem Mojżesza".
|
| (9) Manasses wprowadził w błąd Judę i mieszkańców Jerozolimy, tak iż czynili większe zło aniżeli narody pogańskie, które Jahwe wytracił przed Izraelitami.
|
| (10) Napominał Jahwe Manassesa i jego lud, ale nie nakłonili ucha.
|
| (11) Wtedy Jahwe sprowadził przeciw nim dowódców wojsk króla asyryjskiego, którzy pojmali Manassesa [żelaznymi] kolcami, zakuli w spiżowe dwa łańcuchy i uprowadzili do Babilonu.
|
| (12) W ucisku przebłagał on swego Boga, Jahwe, i upokorzył się bardzo przed Bogiem swych przodków.
|
| (13) Prosił Go, a On go wysłuchał. Usłyszał jego prośbę i pozwolił mu wrócić do Jerozolimy, do swego królestwa. W ten sposób Manasses zrozumiał, że tylko sam Jahwe jest Bogiem.
|
| (14) Wybudował potem mur zewnętrzny Miasta Dawidowego na zachód od Gichonu w dolinie aż do wejścia Bramy Rybnej i naokoło Ofelu, następnie bardzo go podwyższył. Ustanowił też dowódców wojskowych we wszystkich miastach warownych Judy.
|
| (15) Usunął obcych bogów i ów posąg ze świątyni Jahwe oraz wszystkie ołtarze, które wybudował na górze świątyni Jahwe i w Jerozolimie. Wyrzucił je poza miasto.
|
| (16) Odbudowawszy ołtarz dla Jahwe złożył na nim ofiary pojednania oraz dziękczynne, a mieszkańcom Judy przykazał, aby służyli Bogu Izraela, Jahwe.
|
| (17) Lud jednak nadal składał ofiary na wyżynach, lecz tylko dla swego Boga, Jahwe.
|
| (18) A pozostałe dzieje Manassesa, jego modlitwa do Boga oraz słowa "Widzących", którzy mówili do niego w imię Boga Izraela, Jahwe, są opisane w Dziejach Królów Izraela.
|
| (19) Jego zaś modlitwa i jej wysłuchanie, wszystkie jego grzechy i występki, miejsca, na których ustanowił wyżyny, ustawił aszery i posągi przed jego upokorzeniem się, zapisane zostały w Dziejach Chozaja.
|
| (20) Spoczął wreszcie Manasses ze swymi przodkami i pochowano go w jego domu. Syn jego Amon został w jego miejsce królem.
|
| (21) W chwili objęcia rządów Amon miał dwadzieścia dwa lata i rządził dwa lata w Jerozolimie.
|
| (22) Czynił on to, co jest złe w oczach Jahwe, tak jak ojciec jego Manasses. Amon składał ofiary wszystkim bożkom, które kazał sporządzić jego ojciec Manasses, i służył im.
|
| (23) Ale się nie upokorzył wobec Jahwe, jak się upokorzył jego ojciec Manasses, wręcz przeciwnie, zwiększył jeszcze winę.
|
| (24) Słudzy jego uknuli spisek przeciw niemu i zabili go w jego pałacu.
|
| (25) Lecz lud kraju wytracił wszystkich, którzy spiskowali przeciw królowi Amonowi, a w jego miejsce lud kraju ustanowił królem jego syna Jozjasza.
|
