| (1) Kiedy to wszystko się zakończyło, wszyscy Izraelici, którzy tam byli, udali się do miast Judy, zniszczyli wtedy stele, połamali aszery, znieśli całkowicie wyżyny i ołtarze w całej ziemi Judy i Beniamina, Efraima i Manassesa. Potem powrócili wszyscy Izraelici do swych miast, każdy do swej posiadłości.
|
| (2) Ezechiasz przywrócił zmiany kapłanów i lewitów: w każdej z ich zmian odpowiednio do służby kapłanów i lewitów do składania całopaleń i ofiar pojednania, aby pełnili służbę i odprawiali, i śpiewali pieśni pochwalne w bramach obozu Jahwe.
|
| (3) Część z majątku królewskiego przeznaczono na ofiary całopalne, a mianowicie na całopalenia poranne i wieczorne, na całopalenia w szabaty, w dni nowiu księżyca i uroczystości — tak, jak to przepisane jest w Prawie Jahwe.
|
| (4) Rozkazał też ludowi, mieszkańcom Jerozolimy, aby oddawali części należne kapłanom i lewitom, aby mogli oni wytrwać w Prawie Jahwe.
|
| (5) Skoro tylko rozszedł się ten rozkaz, ofiarowali Izraelici pierwociny zboża, moszczu, oliwy i miodu oraz wszelkich ziemiopłodów i przynieśli obfite dziesięciny ze wszystkiego.
|
| (6) Synowie zaś Izraela i Judy, którzy mieszkali w miastach judzkich, dostarczyli dziesięcinę z wołów i owiec, oraz dziesięcinę z darów poświęconych ich Bogu, Jahwe. Składali to wszystko na stosy.
|
| (7) Trzeciego miesiąca rozpoczęli kłaść te stosy, a w miesiącu siódmym zakończyli.
|
| (8) Przyszedłszy potem Ezechiasz i jego naczelnicy i zobaczywszy stosy, błogosławili Jahwe i Jego lud, Izraela.
|
| (9) Pytał wówczas Ezechiasz kapłanów i lewitów w sprawie tych stosów.
|
| (10) Odpowiedział mu wówczas Azariasz, arcykapłan z rodu Sadoka: "Gdy zaczęto wnosić tę świętą daninę do domu Jahwe, najedliśmy się i nasycili i pozostało jeszcze w obfitości, albowiem Jahwe pobłogosławił swój lud i dlatego pozostało to mnóstwo rzeczy".
|
| (11) Rozkazał więc Ezechiasz przygotować składy w świątyni Jahwe. Gdy je przygotowali,
|
| (12) wnieśli tam świętą daninę, to jest dziesięcinę i rzeczy święte. Przełożonym nad nimi został lewita Konaniasz i jego brat Szimei, jako drugi,
|
| (13) a Jechiel, Azazjasz, Nachat, Asahel, Jerimot, Jozabad, Eliel, Jismakiasz, Machat i Benajasz byli nadzorcami pod kierunkiem Konaniasza i jego brata Szimejego, zgodnie z poleceniem króla Ezechiasza i przełożonego świątyni Bożej — Azariasza.
|
| (14) A nadzorcą nad dobrowolnymi ofiarami dla Boga był lewita Kore, syn Jimny, odźwierny od wschodu, który przekazywał świętą daninę na rzecz Jahwe i rzeczy najświętsze.
|
| (15) Pod jego władzą byli: Eden, Miniamin, Jeszua, Szemajasz, Amariasz, Szekaniasz, którzy mieszkali w miastach kapłańskich, aby stale rozdzielać należności swym braciom podzielonym na zmiany, od wielkiego aż do małego —
|
| (16) poza wpisanymi do rodowodów mężczyznami od trzech lat wzwyż — wszystkim, którzy przychodzili do świątyni Jahwe, aby zapewnić służbę codzienną według ich odpowiednich czynności i zmian.
|
| (17) Spisu kapłanów dokonywano według ich rodów, lewitów zaś od dwudziestu lat wzwyż według ich czynności i zmian.
|
| (18) Wpisano również ich dzieci, żony, synów i córki do całego zgromadzenia, bo oni byli obowiązani oddać się na stałe rzeczom świętym.
|
| (19) Dla synów zaś Aarona, kapłanów mieszkających na obszarze pastwisk ich miast, w każdym mieście byli imiennie wyznaczeni mężowie dla wydawania części należnej każdemu mężczyźnie spośród kapłanów i każdemu wciągniętemu do rodowych spisów lewitów.
|
| (20) Takie to rozporządzenia wydał Ezechiasz dla całej ziemi Judy i czynił to, co dobre, słuszne i wierne jest przed jego Bogiem, Jahwe.
|
| (21) We wszelkiej pracy, jaką przedsięwziął w zakresie służby w świątyni Bożej, bądź w zakresie Prawa czy przykazań, szukając swego Boga, działał z całego serca i dlatego mu się szczęściło.
|
