(1) Jotam w chwili objęcia rządów miał dwadzieścia pięć lat, a szesnaście lat panował w Jerozolimie. Matce jego było na imię Jerusza, córka Sadoka.
(2) Czynił on to, co słuszne w oczach Jahwe, i we wszystkim działał tak, jak jego ojciec Ozjasz, nie wtargnął jednak, jak on, do świątyni Jahwe. Ale lud nadal był zepsuty.
(3) On to wybudował Bramę Górną świątyni Jahwe i przeprowadził wiele prac przy murach Ofelu.
(4) Budował też miasta w górach judzkich, a w lasach wzniósł zamki i wieże.
(5) On to walczył z królem Ammonitów i zwyciężył go. W roku tym dali mu Ammonici sto talentów srebra, dziesięć tysięcy kor pszenicy i dziesięć tysięcy kor jęczmienia. Podobnie płacili mu Ammonici także i w drugim, i w trzecim roku.
(6) Jotam wzrósł w potęgę, ponieważ utwierdził swoje drogi przed swoim Bogiem, Jahwe.
(7) Pozostałe zaś dzieje Jotama, wszystkie jego walki i przedsięwzięcia opisane są w Księdze Królów Izraela i Judy.
(8) Dwadzieścia pięć lat miał, gdy został królem, a szesnaście lat panował w Jerozolimie.
(9) I spoczął Jotam przy swoich przodkach, i pochowano go w Mieście Dawidowym. A jego syn Achaz został w jego miejsce królem.

 

2 Księga Kronik