| (1) Jozafat spoczął przy swoich przodkach i został pochowany przy swoich przodkach w Mieście Dawidowym, a jego syn Joram został w jego miejsce królem.
|
| (2) Miał on sześciu braci, synów Jozafata: Azariasza, Jechiela, Zachariasza, Azariasza, Mikaela i Szefatiasza. Wszyscy byli synami Jozafata, króla judzkiego.
|
| (3) Obdarował ich ojciec bogatymi darami w srebrze i w złocie oraz w kosztownościach wraz z warownymi miastami Judy. Władzę królewską jednak oddał Joramowi, ponieważ on był pierworodny.
|
| (4) Joram więc wziął we władanie królestwo swego ojca i umocniwszy się, pozabijał mieczem wszystkich swoich braci oraz niektórych książąt Izraela.
|
| (5) Joram miał trzydzieści dwa lata w Chwili objęcia rządów i osiem lat panował w Jerozolimie.
|
| (6) Kroczył on drogą królów izraelskich, podobnie jak czynił dom Achaba, ponieważ córka Achaba była jego żoną. Czynił on to, co złe w oczach Jahwe.
|
| (7) Jednakże Jahwe nie chciał zniszczyć domu Dawida ze względu na przymierze, które z nim zawarł, gdy mu obiecał, iż da mu przed sobą płomyk na zawsze.
|
| (8) Za jego to czasów Edom wyrwał się spod władzy Judy i wybrał sobie króla.
|
| (9) Wtedy więc Joram wraz ze swoimi dowódcami i ze wszystkimi rydwanami przekroczył granicę. Wstawszy potem w nocy, pobił Edomitów, którzy go otaczali wraz z dowódcami rydwanów.
|
| (10) I wyrwał się Edom spod władzy Judy aż po dziś dzień. W tym samym czasie wyrwała się także Libna spod jego władzy, ponieważ opuścił on Boga swych ojców, Jahwe.
|
| (11) On też ustanowił wyżyny na górach judzkich i doprowadził do wiarołomstwa mieszkańców Jerozolimy, zwodząc Judę na złą drogę.
|
| (12) Przyszło potem do niego pismo od proroka Eliasza tej treści: "Tak mówi Jahwe, Bóg twego przodka Dawida: Ponieważ nie postępowałeś drogami swego ojca Jozafata ani drogami Asy, króla judzkiego,
|
| (13) lecz postępowałeś drogą królów izraelskich i doprowadziłeś Judę oraz mieszkańców Jerozolimy do wiarołomstwa, jak wiarołomny był dom Achaba, ponadto wymordowałeś swoich braci i rodzinę swego ojca, lepszych od ciebie,
|
| (14) oto Jahwe uderzy cię wielką klęską, jakiej dozna twój naród, twoi synowie, twoje żony i cały twój majątek.
|
| (15) Ciebie zaś samego dotknie ciężkimi chorobami, chorobą wnętrzności. W końcu z powodu tej choroby w ciągu dwu lat wyjdą ci wnętrzności".
|
| (16) Poruszył też Jahwe przeciw Joramowi wrogiego ducha Filistynów i Arabów, którzy mieszkali obok Kuszytów.
|
| (17) Wkroczyli więc do Judy, zniszczyli ją, zabierając cały majątek, jaki znalazł się w pałacu królewskim, ponadto uprowadzili jego synów i żony, tak iż nie został mu żaden inny syn, poza Joachazem, najmłodszym z jego synów.
|
| (18) Po tym wszystkim dotknął go Jahwe nieuleczalną chorobą wnętrzności,
|
| (19) która trwała dwa lata, aż w końcu drugiego roku, gdy nadeszła ostatnia chwila, wyszły mu wnętrzności na skutek choroby i zmarł wśród dokuczliwych boleści. A lud jego nie spalił mu kadzidła, jak palił jego przodkom.
|
| (20) W chwili objęcia rządów miał on trzydzieści dwa lata i osiem lat panował w Jerozolimie. Odszedł tak, iż nikt go nie żałował. Pogrzebano go w Mieście Dawidowym, ale nie w grobach królewskich.
|
