| (1) A duch Boży spoczął na Azariaszu, synu Odeda.
|
| (2) Wyszedł on naprzeciw Asie i rzekł mu: "Posłuchajcie mię, Aso i wszyscy z Judy i Beniamina! Jahwe jest z wami, gdy wy jesteście z Nim. Jeśli Go będziecie szukać, znajdziecie, a jeśli Go opuścicie, i On was opuści.
|
| (3) Przez długi czas był Izrael bez Boga prawdziwego i bez kapłana nauczyciela, i bez Prawa.
|
| (4) Zwrócił się wówczas w swej udręce ku Bogu Izraela, Jahwe. Szukał Go, a On dał mu się odnaleźć.
|
| (5) W owych to czasach nie było pokoju dla wychodzącego i wracającego, albowiem zawisł wielki niepokój nad wszystkimi mieszkańcami kraju.
|
| (6) Naród powstał przeciw narodowi, miasto przeciw miastu, albowiem Bóg przez różne uciski dopuszczał na nich to zamieszanie.
|
| (7) Wy zaś bądźcie mocni i nie opuszczajcie rąk, bo jest zapłata za wasze czyny".
|
| (8) Gdy Asa usłyszał te słowa i to proroctwo proroka Odeda, nabrał otuchy i usunął obrzydliwości z całej ziemi Judy i Beniamina oraz miast, które zdobył na górze Efraima, i odnowił ołtarz Jahwe, który znajdował się przed przedsionkiem Jahwe.
|
| (9) Zebrał potem wszystkich [ludzi] z Judy i Beniamina oraz wszystkich z Efraima i Manassesa, i Symeona przebywających z nimi, bo przeszli oni w wielkiej liczbie z Izraela do niego, widząc, że ich Bóg, Jahwe, był z nim.
|
| (10) Zgromadzili się więc w Jerozolimie w trzecim miesiącu piętnastego roku panowania Asy.
|
| (11) Ofiarowali w owym dniu dla Jahwe z łupu, jaki przynieśli, siedemset wołów i siedem tysięcy owiec.
|
| (12) Zobowiązali się przymierzem szukać Boga ich ojców, Jahwe, z całego serca i z całej duszy.
|
| (13) Będzie skazany na śmierć każdy, kto by — mały czy wielki, mężczyzna czy kobieta — nie szukał Boga Izraela, Jahwe.
|
| (14) Przysięgli więc wobec Jahwe donośnie wśród okrzyków radości i dźwięków trąb i rogów.
|
| (15) A wszyscy z Judy cieszyli się z tej przysięgi, ponieważ z całego serca swego przysięgli sobie i z całą chęcią szukali Go, wskutek czego pozwolił znaleźć im pokój na wszystkich granicach.
|
| (16) Król Asa nawet swą matkę Maakę pozbawił godności [królowej] za to, że sporządziła obrzydliwość ku czci Aszery. Asa ściął tę jej obrzydliwość, porąbał i spalił przy potoku Cedron.
|
| (17) Ale choć nie usunięto wyżyn z Izraela, jednak serce Asy w ciągu całego życia jego pozostało szczere.
|
| (18) W świątyni Bożej złożył sprzęty poświęcone na ofiarę przez swojego ojca i przez siebie: srebro, złoto oraz naczynia.
|
| (19) Wojny zaś nie było aż do trzydziestego piątego roku panowania Asy.
|
