| (1) Abiasz objął władzę w Judzie w osiemnastym roku króla Jeroboama.
|
| (2) Trzy lata królował w Jerozolimie. Jego matce było na imię Maaka, córka Uriela z Gibea. Między Abiaszem a Jeroboamem trwała walka.
|
| (3) Wojnę rozpoczął Abiasz siłą czterystu tysięcy walecznych wojowników, wyborowych mężczyzn, Jeroboam zaś uszykował do walki osiemset tysięcy wyborowych mężczyzn, dzielnych wojowników.
|
| (4) Abiasz wstąpił na szczyt góry Semaraim, położonej wśród gór efraimskich, i rzekł: "Słuchajcie mię, Jeroboamie i cały Izraelu!
|
| (5) Czyż nie wiecie, że Bóg Izraela, Jahwe, dał panowanie nad Izraelem, i to na wieki, Dawidowi, jemu i jego potomkom nierozerwalnym przymierzem?
|
| (6) Tymczasem powstał Jeroboam, syn Nebata, a sługa Salomona, syna Dawida, i zbuntował się przeciw swemu panu.
|
| (7) Zebrali się potem u niego lekkomyślni mężowie, synowie Beliala, i sprzeciwili się synowi Salomona Roboamowi, który był młodzieńcem bojaźliwego serca i dlatego im się nie oparł.
|
| (8) Teraz zaś spiskujecie, aby oprzeć się panowaniu Jahwe poprzez synów Dawida i jesteście licznym tłumem i macie ze sobą złote cielce, które wam, jako bogów, sporządził Jeroboam.
|
| (9) Czy to nie wy wygnaliście kapłanów Jahwe, synów Aarona, i lewitów, czyż to nie wy poczyniliście sobie kapłanów, jak u ludów krajów pogańskich? Każdy, który przychodzi z młodym cielcem i siedmioma baranami, aby go wyświęcono na kapłana, staje się kapłanem tego, który nie jest Bogiem.
|
| (10) Dla nas Jahwe jest naszym Bogiem i nie porzuciliśmy Go. Kapłani na usługach Jahwe są potomkami Aarona, a także zatrudnieni są lewici.
|
| (11) Każdego ranka i wieczora składają dla Jahwe całopalne ofiary, wonne kadzidła, [troszczą się o] chleby pokładne na czystym stole, o złoty świecznik i jego lampy, aby płonęły co wieczór, albowiem my przestrzegamy zarządzeń naszego Boga, Jahwe, wy zaś opuściliście Go.
|
| (12) A oto z nami na czele Bóg i Jego kapłani oraz trąby sygnałowe, aby grzmiały przeciwko wam, synowie Izraela. Nie walczcie z Bogiem waszych ojców, Jahwe, albowiem nie powiedzie się wam".
|
| (13) Tymczasem Jeroboam rozkazał zasadzce zejść na tyły i tak sam znalazł się wobec Judy, a zasadzka na tyłach.
|
| (14) Obrócił się wówczas Juda, a oto czeka go walka i z przodu, i od tyłu. Zawołali zatem do Jahwe, a kapłani zadęli w trąby.
|
| (15) Wtedy wszyscy z Judy podnieśli okrzyk bojowy i gdy oni krzyczeli, Bóg pobił Jeroboama i całego Izraela wobec Abiasza i pokolenia Judy.
|
| (16) Uciekli potem synowie Izraela przed Judą, a Bóg oddał ich w ręce Judy.
|
| (17) Pobili ich wtedy Abiasz i jego lud oraz zadali wielką klęskę, tak że padło wówczas z Izraela śmiertelnie rannych pięćset tysięcy wyborowych mężczyzn.
|
| (18) Upokorzyli się więc synowie Izraela, natomiast silnymi i odważnymi poczuli się synowie Judy, ponieważ oparli się na Bogu swych ojców, Jahwe.
|
| (19) Abiasz ścigał Jeroboama i zabrał mu miasta: Betel z miejscowościami przynależnymi, Jeszanę z miejscowościami przynależnymi i Efron z miejscowościami przynależnymi.
|
| (20) Za życia Abiasza Jeroboam nie mógł już powrócić do sil potem poraził go Jahwe, i umarł.
|
| (21) Wzmocnił się więc Abiasz. Wziął on sobie czternaście żon i miał z nich dwudziestu dwóch synów i szesnaście córek.
|
| (22) Pozostałe zaś dzieje Abiasza oraz wszystko, co uczynił, i słowa opisane są w opowiadaniu proroka Iddo.
|
| (23) Spoczął następnie Abiasz ze swymi przodkami i pochowano go w Mieście Dawidowym. Jego syn Asa został w jego miejsce królem. Za jego dni spokój w kraju panował przez dziesięć lat.
|
