| (1) Umocnił się potem Salomon, syn Dawida, w swojej władzy królewskiej, a Jahwe, jego Bóg, był z nim i bardzo go wywyższył.
|
| (2) Przemówił wówczas Salomon do całego Izraela, do tysiączników i setników, do sędziów i do wszystkich książąt całego Izraela, naczelników rodów.
|
| (3) Poszedł potem Salomon i z nim całe zgromadzenie na wyżynę, która jest w Gibeonie, ponieważ tam był Namiot Spotkania z Bogiem, jaki sporządził Mojżesz, sługa Jahwe, na pustyni.
|
| (4) Jednakże Arkę Bożą przeniósł Dawid z Kiriat-Jearim na miejsce przez siebie przygotowane dla niej, wystawił bowiem jej namiot w Jerozolimie.
|
| (5) Tam przed przybytkiem Jahwe znajdował się ołtarz z brązu, który wykonał Besaleel, syn Uriego, syna Chura. Do Niego po radę poszedł Salomon i zgromadzenie.
|
| (6) Wstąpił tam Salomon przed oblicze Jahwe na ów ołtarz z brązu, który należy do Namiotu Spotkania, i kazał złożyć na nim tysiąc ofiar całopalnych.
|
| (7) Tej to nocy ukazał się Bóg Salomonowi i rzekł: "Proś o to, co mam ci dać".
|
| (8) A Salomon odrzekł Bogu: "Tyś okazywał mojemu ojcu, Dawidowi, wielką łaskę, a mnie uczyniłeś w jego miejsce królem.
|
| (9) Teraz, Boże, Jahwe, wypełnia się Twoja zapowiedź wobec mojego ojca Dawida, bo Ty sprawiłeś, iż jestem królem nad narodem tak licznym, jak proch ziemi.
|
| (10) Daj mi obecnie mądrość i wiedzę, abym mógł występować wobec tego ludu któż bowiem zdoła sądzić ten lud Twój wielki?"
|
| (11) Wówczas odpowiedział Bóg Salomonowi: "Ponieważ dążeniem twego serca było, nie żeby prosić o bogactwo, o skarby i chwalę, ani o śmierć tych, którzy cię nienawidzą, ani o długie życie, ale pragnąłeś dla siebie mądrości i wiedzy, aby sądzić mój lud, nad którym ustanowiłem cię królem,
|
| (12) przeto daję ci mądrość i wiedzę, ponadto obdaruję cię bogactwem, skarbami i chwalą, jakich nie mieli królowie przed tobą i nie będą mieli po tobie".
|
| (13) Odszedł wówczas Salomon z wyżyny, która jest w Gibeonie, sprzed Namiotu Spotkania do Jerozolimy i panował nad Izraelem.
|
| (14) Powiększył następnie Salomon liczbę rydwanów oraz jezdnych, tak że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy jezdnych. Rozmieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie.
|
| (15) Złożył zaś król srebra i złota w Jerozolimie jak kamieni, a cedrów jak sykomor, których jest obfitość w Szefeli.
|
| (16) Konie, które posiadał Salomon, sprowadzał z Egiptu i z Koa: wędrowni kupcy króla sprowadzali je z Koa za pieniądze.
|
| (17) Przybywali i przywozili z Egiptu rydwan za sześćset syklów, konia zaś za sto pięćdziesiąt. Tak samo za ich pośrednictwem sprowadzano je dla wszystkich królów chetyckich i aramejskich.
|
| (18) Rozkazał też Salomon, aby wybudowano dom dla imienia Jahwe, a dla niego samego pałac królewski.
|
