| (1) Elizeusz powiedział do kobiety, której syna wskrzesił: "Wstań, idź razem z rodziną twoją, zamieszkaj na obczyźnie — tam gdzie będziesz mogła — ponieważ Jahwe zesłał głód. Idzie on już na kraj na okres siedmiu lat".
|
| (2) Kobieta wstała i spełniła to, co powiedział mąż Boży. Poszła ona razem z rodziną swoją i zamieszkała na obczyźnie w kraju Filistynów przez siedem lat.
|
| (3) Po upływie siedmiu lat kobieta wróciła z kraju Filistynów i udała się do króla, błagając o zwrot jej domu i jej pola.
|
| (4) Król zaś — w czasie rozmowy z Gechazim, sługą męża Bożego — powiedział: "Opowiedz mi wszystkie wielkie dzieła, których dokonał Elizeusz".
|
| (5) Podczas gdy Gechazi opowiadał królowi, jak wskrzesił zmarłego, właśnie nadeszła kobieta, której syna wskrzesił, i odwołała się do króla w sprawie domu i pola. Wtedy Gechazi powiedział: "Panie mój, królu, oto kobieta i oto jej syn, którego wskrzesił Elizeusz".
|
| (6) Król wypytał kobietę, a ona mu opowiedziała. Wtedy król przydzielił jej jednego dworzanina, nakazując: "Przywróć jej całą posiadłość oraz wszystkie dochody z pola od dnia, odkąd opuściła kraj aż do dzisiaj".
|
| (7) Elizeusz przyszedł do Damaszku. Kiedy Ben-Hadad, król Damaszku, chorował, oznajmiono mu: "Mąż Boży przyszedł aż tutaj".
|
| (8) Wtedy król powiedział do Chazaela: "Weź dar ze sobą, idź na spotkanie męża Bożego i przez niego wypytaj się Jahwe, czy wyzdrowieję z tej choroby".
|
| (9) Poszedł więc Chazael na jego spotkanie, wziął dary ze sobą i wszelkie kosztowności z Damaszku — obładowując czterdzieści wielbłądów. Przyszedł i stanął przed nim mówiąc: "Twój syn, Ben-Hadad, król syryjski, posłał mnie do ciebie z pytaniem: "Czy wyzdrowieję z tej choroby?""
|
| (10) Odpowiedział mu Elizeusz: "Idź i powiedz mu: "Będziesz żył na pewno". Lecz Jahwe objawił mi, że na pewno umrze".
|
| (11) Następnie utkwił swój wzrok, wytężył go bardzo mocno i zapłakał mąż Boży.
|
| (12) A Chazael zapytał: "Dlaczego pan mój płacze?" Odpowiedział: "Ponieważ wiem, co złego uczynisz synom Izraela: Ich warownie zniszczysz ogniem, kwiat ich wojowników pozabijasz, ich drobne dzieci roztrzaskasz, a ich brzemienne kobiety będziesz rozpruwał".
|
| (13) Wtedy Chazael zawołał: "Czymże jest twój sługa — ten [zdechły] pies — żeby miał wykonać to straszne dzieło?" Elizeusz odpowiedział: "Jahwe objawił mi, że będziesz królem Syrii".
|
| (14) Oddalił się więc Chazael od Elizeusza i poszedł do swego pana, który go zapytał: "Co tobie powiedział Elizeusz?" A on odrzekł: "Po-wiedział mi, że na pewno będziesz żył".
|
| (15) Następnego dnia Chazael wziął nakrycie, zamoczył w wodzie i rozciągnął na jego twarzy, tak iż on umarł. Chazael zaś w jego miejsce został królem.
|
| (16) W piątym roku Jorama, syna Achaba, króla izraelskiego, Joram, syn Jozafata, został królem judzkim.
|
| (17) W chwili objęcia władzy miał trzydzieści dwa lata i królował osiem lat w Jerozolimie.
|
| (18) Kroczył on drogą królów izraelskich — podobnie jak czynił ród Achaba — ponieważ córka Achaba była jego żoną. Czynił on to, co złe w oczach Jahwe.
|
| (19) Jednakże Jahwe nie chciał zniszczyć Judy ze względu na swego sługę, Dawida — tak jak mu obiecał, iż da mu przed sobą płomyk na zawsze.
|
| (20) Za jego czasu Edom wyrwał się spod władzy Judy i wybrał sobie króla.
|
| (21) Wtedy Joram ze wszystkimi rydwanami przeszedł do Sair. Kiedy powstał w nocy [do natarcia], uderzyli na niego Edomici, którzy okrążyli jego oraz dowódców rydwanów. Lud zaś uciekł do swoich namiotów.
|
| (22) Edom zatem wyrwał się spod władzy Judy aż do dnia dzisiejszego. W tym samym czasie odpadła i Libna.
|
| (23) A czyż pozostałe dzieje Jorama i wszystkie jego czyny nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy?
|
| (24) I spoczął Joram ze swymi przodkami, i pochowano go obok przodków w Mieście Dawidowym syn zaś jego Ochozjasz został w jego miejsce królem.
|
| (25) W dwunastym roku Jorama, syna Achaba, króla Izraela — Ochozjasz, syn Jorama, został królem Judy.
|
| (26) W chwili objęcia władzy Ochozjasz miał dwadzieścia dwa lata i królował jeden rok w Jerozolimie. Jego matka miała na imię Atalia, wnuczka Omriego, króla izraelskiego.
|
| (27) Kroczył on drogą rodu Achaba i czynił to, co złe w oczach Jahwe, jak ród Achaba, ponieważ był spowinowacony z rodem Achaba.
|
| (28) Ochozjasz wyruszył z Joramem, synem Achaba, na wojnę przeciw Chazaelowi, królowi syryjskiemu, w Ramot w Gileadzie. Lecz Syryjczycy zranili Jorama.
|
| (29) Zatem król Joram wycofał się do Jizreel, aby leczyć się z ran, które mu zadali Syryjczycy w Ramot, kiedy walczył przeciw Chazaelowi, królowi syryjskiemu. Wtedy. Ochozjasz, syn Jorama, król judzki, przyszedł odwiedzić Jorama, syna Achaba, w Jizreel, ponieważ był chory.
|
