| (1) W dziewiątym roku jego panowania, dziesiątego miesiąca i dziesiątego dnia miesiąca przybył król babiloński, Nabuchodonozor, wraz z całym swoim wojskiem przeciw Jerozolimie, obiegł ją, budując dokoła niej wały oblężnicze.
|
| (2) Miasto było oblężone aż do jedenastego roku króla Sedecjasza.
|
| (3) [W czwartym zaś miesiącu], dziewiątego dnia miesiąca, kiedy głód srożył się w mieście i nie było już chleba dla ludu kraju,
|
| (4) uczyniono wyłom w mieście. Wszyscy wojownicy uciekli z miasta nocą przez bramę między podwójnym murem powyżej ogrodów królewskich. Chaldejczycy zaś znajdowali się dokoła miasta. Wyszli więc drogą prowadzącą ku Arabie.
|
| (5) Wojsko chaldejskie ścigało króla i dopędziło go na stepie Jerycha, całe zaś jego wojsko opuściło go idąc w rozsypkę.
|
| (6) Pojmali więc króla i zaprowadzili go do króla babilońskiego, do Ribla, i wydali na niego wyrok.
|
| (7) Synów Sedecjasza wymordowano na jego oczach, a [król babiloński] rozkazał wyłupić oczy Sedecjaszowi i zakuć go w podwójne kajdany z brązu. Następnie uprowadził go do Babilonu.
|
| (8) W piątym zaś miesiącu, siódmego dnia miesiąca — był to dziewiętnasty rok króla babilońskiego, Nabuchodonozora — wkroczył do Jerozolimy Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, sługa króla babilońskiego.
|
| (9) Spalił świątynię Jahwe, pałac królewski i wszystkie domy Jerozolimy — wszystkie wielkie domy spalił ogniem.
|
| (10) Całe zaś wojsko chaldejskie, które było z dowódcą straży przybocznej, zburzyło cały mur dokoła Jerozolimy.
|
| (11) Resztę zaś ludu, która pozostała w mieście, zbiegów, którzy przeszli do króla babilońskiego, oraz resztę tłumu Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, przesiedlił w niewolę.
|
| (12) Lecz spośród biednego ludu ziemi dowódca straży przybocznej pozostawił niektórych jako uprawiających winnice i jako rolników.
|
| (13) Chaldejczycy połamali kolumny z brązu w świątyni Jahwe, podstawy oraz "morze" z brązu w świątyni Jahwe, a brąz z nich przenieśli do Babilonu.
|
| (14) Zabrali również kotły, łopatki, nożyce, czasze i wszystkie przedmioty z brązu, których używano w służbie Bożej.
|
| (15) Dowódca straży przybocznej zabrał także popielnice i kropielnice, które były całe ze złota i całe ze srebra.
|
| (16) A brązu z dwóch kolumn, jednego "morza" i podstaw, które Salomon sprawił dla świątyni Jahwe — z tych wszystkich przedmiotów niepodobna było zważyć.
|
| (17) Osiemnaście łokci wynosiła wysokość jednej kolumny, głowica jej była z brązu, a wysokość głowicy wynosiła pięć łokci. Naokoło głowicy była siatka z jabłkami granatu — wszystko z brązu. Druga kolumna miała takie same [jabłka granatu] nad siatką.
|
| (18) Dowódca straży przybocznej pojmał Serajasza, najwyższego kapłana, Sefaniasza, kapłana zastępcę, oraz trzech stróżów progów.
|
| (19) Z miasta zaś pojmał jednego dworzanina, który był dowódcą wojskowym, pięciu ludzi spośród najbliższego otoczenia króla, których znaleziono w mieście, pisarza dowódcy wojska, sporządzającego spis ludności kraju, oraz sześćdziesięciu spośród prostej ludności kraju, przebywającej w mieście.
|
| (20) Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, pojmał ich i zaprowadził do króla babilońskiego do Ribla.
|
| (21) Król babiloński kazał ich zabić i zamordowano ich w Ribla, w kraju Chamat. Wówczas Juda został uprowadzony do niewoli z dala od własnego kraju.
|
| (22) A dla ludności, która pozostała w kraju Judy — którą zostawił Nabuchodonozor, król babiloński, wyznaczył na rządcę Godoliasza, syna Achikama, syna Szafana.
|
| (23) Wszyscy dowódcy wojskowi i ich ludzie dowiedzieli się, że król babiloński wyznaczył na rządcę Godoliasza, i przyszli do Godoliasza, do Mispa, mianowicie: Izmael, syn Netaniasza, Jochanan, syn Kareacha, Serajasz, syn Tanchumeta z Netofy, Jaazaniasz, syn Maakatyty — oni wraz ze swoimi ludźmi.
|
| (24) Wtedy Godoliasz złożył przysięgę im oraz ich ludziom i powiedział do nich: "Nie lękajcie się służyć Chaldejczykom, mieszkajcie w kraju, służcie królowi babilońskiemu, a będzie się wam dobrze powodziło".
|
| (25) Lecz siódmego miesiąca przyszedł Izmael, syn Netaniasza, syna Eliszama, z rodu królewskiego, a z nim dziesięciu ludzi, i zabili Godolia sza oraz Judejczyków i Chaldejczyków, którzy byli z nim w Mispa.
|
| (26) Wówczas cały lud — od najmniejszego aż do największego — i dowódcy wojskowi powstali i wyruszyli do Egiptu, ponieważ bali się Chaldejczyków.
|
| (27) W trzydziestym siódmym roku po uprowadzeniu do niewoli Jojakina, króla judzkiego, dwunastego miesiąca, dnia dwudziestego siódmego miesiąca — Ewil Merodak, król babiloński, w roku objęcia swej władzy ułaskawił Jojakina, króla judzkiego, i kazał wyprowadzić go z więzienia.
|
| (28) Rozmawiał z nim łaskawie i wyniósł jego tron ponad tron królów, którzy przebywali z nim w Babilonie.
|
| (29) Zdjął więc Jojakin swoje szaty więzienne i jadał zawsze u króla przez wszystkie dni swego życia.
|
| (30) Król babiloński zapewnił mu stałe utrzymanie, dzień po dniu, przez cały czas jego życia.
|
