Pismo Święte
Stary i Nowy Testament

2 Księga Królewska

(1) W chwili objęcia władzy Manasses miał dwanaście lat i rządził pięćdziesiąt pięć lat w Jerozolimie. Matce jego było na imię Chefsiba.
(2) Czynił on to, co jest złe w oczach Jahwe — na modłę ohydnych grzechów tych ludów, które Jahwe wypędził przed Izraelitami.
(3) Na powrót odbudował wyżyny, które zniósł jego ojciec, Ezechiasz. Wznosił ołtarze Baalowi i zrobił aszerę — tak jak robił Achab, król Izraela. Oddawał pokłon całemu wojsku niebieskiemu i służył mu.
(4) Budował również ołtarze w świątyni Jahwe, o której Jahwe powiedział: "W Jeruzalem kładę moje imię".
(5) Budował ołtarze całemu wojsku niebieskiemu na obydwóch dziedzińcach świątyni Jahwe.
(6) Przeprowadził syna swego przez ogień, uprawiał wróżbiarstwo i czary, ustanowił zaklinaczy i wieszczków. Mnóstwo zła uczynił w oczach Jahwe, tak iż Go pobudził do gniewu.
(7) Posąg Aszery, który sporządził, postawił w świątyni, o której Jahwe powiedział do Dawida i do syna jego, Salomona: "W świątyni tej i w Jeruzalem, które wybrałem ze wszystkich pokoleń Izraela, kładę moje imię na wieki.
(8) I już nie dopuszczę, by noga Izraelitów poszła na tułaczkę z dala od ziemi, którą dałem ich przodkom — o ile tylko będą pilnie przestrzegali wszystkiego, co im przykazałem, oraz całego Prawa, które im nadał sługa mój, Mojżesz".
(9) Lecz oni nie słuchali, a Manasses wprowadził ich w błąd, tak iż czynili większe zło aniżeli narody pogańskie, które Jahwe wytracił przed Izraelitami.
(10) Wtedy Jahwe powiedział przez sługi swoje — proroków — te słowa:
(11) "Ponieważ Manasses, król judzki, popełnił te ohydne grzechy — gorsze zło aniżeli wszystko, co czynili Amoryci przed nim — i nawet Judę wciągnął do grzechu przez swoje bożki,
(12) przeto tak mówi Jahwe, Bóg Izraela: Oto Ja sprowadzam zagładę na Jeruzalem i na Judę, tak iż wszystkim, którzy o tym usłyszą, zadzwoni w obu uszach.
(13) Roz ciągnę nad Jeruzalem sznur [zniszczenia] Samarii i pion domu Achaba. I wytrę Jeruzalem, tak jak wyciera się miskę, a po wytarciu obraca się dnem do góry.
(14) Odrzucę resztę mego dziedzictwa, wydam je w ręce nieprzyjaciół, tak iż staną się łupem i pastwą wszystkich swoich wrogów.
(15) Ponieważ czynili to, co jest złe w moich oczach, i obrażali Mnie od chwili wyjścia ich przodków z Egiptu aż do dnia dzisiejszego".
(16) Nawet krew niewinną przelał Manasses w tak ogromnej ilości, iż napełnił nią Jerozolimę od krańca do krańca — oprócz grzechów, w które wciągnął Judę, czyniąc to, co jest złe w oczach Jahwe.
(17) A czyż pozostałe dzieje Manassesa, wszystkie jego czyny i grzechy, które popełnił, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy?
(18) I spoczął Manasses ze swymi przodkami, i pochowany został w ogrodzie swego domu, w ogrodzie Uzzy, a syn jego Amon został w jego miejsce królem.
(19) W chwili objęcia władzy Amon miał dwadzieścia dwa lata i rządził dwa lata w Jerozolimie. Matce jego było na imię Meszulemet — córka Charusa z Jotba.
(20) Czynił on to, co jest złe w oczach Jahwe, tak jak czynił jego ojciec, Manasses.
(21) Kroczył on tą samą drogą, którą szedł jego ojciec. Służył bożkom, którym służył jego ojciec, i pokłon im oddawał.
(22) Opuścił Boga swoich przodków, Jahwe, i nie kroczył drogą Jahwe.
(23) Słudzy Amona uknuli spisek przeciw niemu i zabili króla w jego pałacu.
(24) Lecz lud kraju wytracił wszystkich, którzy spiskowali przeciw królowi Amonowi, i w jego miejsce lud kraju ustanowił królem syna jego Jozjasza.
(25) A czyż pozostałe czyny Amona, których dokonał, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy?
(26) Pochowano go w jego grobowcu, w ogrodzie Uzzy, a syn jego Jozjasz został w jego miejsce królem.

 

2 Księga Królewska