| (1) W dwunastym roku Achaza, króla judzkiego — Ozeasz, syn Eli, został królem izraelskim w Samarii na dziewięć lat.
|
| (2) Czynił on to, co jest złe w oczach Jahwe, jednakże nie tak, jak królowie Izraela, którzy żyli przed nim.
|
| (3) Przeciwko niemu wyruszył Salmanassar, król Asyrii, a Ozeasz poddał mu się i płacił mu daninę.
|
| (4) Lecz król asyryjski wykrył spisek Ozeasza. Ozeasz bowiem wysłał posłów do króla egipskiego, So, i nie przesyłał daniny królowi asyryjskiemu, jak każdego roku. Wtedy król asyryjski pojmał go i zamknął w więzieniu.
|
| (5) Król asyryjski najechał cały kraj, przyszedł pod Samarię i oblegał ją przez trzy lata.
|
| (6) W dziewiątym roku Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię i zabrał Izraelitów w niewolę do Asyrii, i przesiedlił ich do Chalach, nad Chabor — rzekę Gozanu, i do miast Medów.
|
| (7) Stało się tak, bo Izraelici zgrzeszyli przeciwko Bogu swemu, Jahwe, który ich wyprowadził z Egiptu, spod ręki faraona, króla egipskiego. Czcili oni bogów obcych
|
| (8) i naśladowali obyczaje ludów, które Jahwe wypędził przed Izraelitami, oraz królów izraelskich, których wybrali.
|
| (9) I wymyślili sobie Izraelici rzeczy przewrotne na przekór Bogu swemu, Jahwe. Zbudowali sobie wyżyny we wszystkich swoich miejscowościach — od wieży strażniczej aż do miasta warownego.
|
| (10) Ustawili sobie stele i aszery na każdym wyniosłym pagórku i pod każdym drzewem zielonym.
|
| (11) I składali ofiary kadzielne tamże — na wszystkich wyżynach — podobnie jak ludy, które Jahwe usunął przed nimi. Spełniali czyny grzeszne, drażniąc Jahwe.
|
| (12) I służyli bożkom, o których Jahwe powiedział im: "Nie czyńcie tego!"
|
| (13) Jahwe jednak ciągle ostrzegał Izraela i Judę przez wszystkich swoich proroków i wszystkich "Widzących", mówiąc: "Zawróćcie z waszych dróg grzesznych i przestrzegajcie poleceń moich i postanowień moich, według całego Prawa, które nadałem waszym przodkom i które przekazałem wam przez sługi moje — proroków".
|
| (14) Lecz oni nie słuchali i twardym uczynili swój kark, jak kark ich przodków, którzy nie zawierzyli Bogu swojemu, Jahwe.
|
| (15) Odrzucili przykazania Jego i przymierze, które zawarł z przodkami, oraz rozkazy, które im wydał. Szli za nicością i stali się niczym — naśladując ludy wokół siebie, o których przykazał im Jahwe, aby nie postępowali tak jak one.
|
| (16) Odrzucili wszystkie polecenia Boga swego, Jahwe, i ulali sobie posągi — dwa cielce. Zrobili sobie aszerę i oddawali pokłon całemu wojsku niebieskiemu, i służyli Baalowi.
|
| (17) Przeprowadzali synów swoich i córki przez ogień. Uprawiali wróżbiarstwo i czarnoksięstwo. Oddali się czynieniu tego, co jest złe w oczach Jahwe, drażniąc Go.
|
| (18) Wtedy Jahwe zapłonął gwałtownym gniewem przeciw Izraelowi i odrzucił go od swego oblicza. Pozostało tylko samo pokolenie Judy.
|
| (19) Również Juda nie przestrzegał poleceń swego Boga, Jahwe, i naśladował obyczaje, które Izrael wprowadził.
|
| (20) Wtedy Jahwe odrzucił całe pokolenie Izraela, uniżył je i wydał je w moc łupieżców, aż wreszcie odrzucił je od swego oblicza.
|
| (21) Albowiem oderwał Izraela od domu Dawida, a Izrael obrał sobie za króla Jeroboama, syna Nebata. Jeroboam zaś oderwał Izraela od Jahwe i wciągnął go w wielki grzech.
|
| (22) Izraelici naśladowali wszystkie grzechy, które Jeroboam popełnił — nie odstąpili od nich.
|
| (23) Aż wreszcie Jahwe odrzucił Izraela od swego oblicza, tak jak zapowiedział przez wszystkie sługi swoje, proroków. I przesiedlił Izraelitów z własnego kraju w niewolę do Asyrii, gdzie są aż do dnia dzisiejszego.
|
| (24) Król asyryjski kazał przyjść ludziom z Babilonu, z Kuta, z Awwa, z Chamat i z Sefarwaim, i osiedlił ich w miastach Samarii zamiast Izraelitów. Wzięli więc oni w posiadanie Samarię i osiedlili się w jej miejscowościach.
|
| (25) W początkach ich zamieszkania tamże nie oddawali czci Jahwe, zatem Jahwe nasłał na nich lwy, które wśród nich dokonywały spustoszenia.
|
| (26) Doniesiono więc królowi asyryjskiemu: "Ludy, które zabrałeś do niewoli i osiedliłeś w miejscowościach Samarii, nie znają obrzędu Boga tego kraju. I nasłał na nich lwy, które ich zabijają, ponieważ nie znają oni obrzędu Boga kraju".
|
| (27) Wtedy król asyryjski przykazał: "Zaprowadźcie tam jednego z kapłanów, których stamtąd zabraliście do niewoli. Niech idzie i mieszka tam, i naucza ich obrzędu Boga kraju".
|
| (28) Wtedy jeden z kapłanów, których zabrano do niewoli z Samarii, odszedł i zamieszkał w Betel, i pouczał ich, jak mają oddawać cześć Jahwe.
|
| (29) Każdy naród tworzył sobie własnych bogów i stawiał ich w świątyniach wyżynnych, które zbudowali Samarytanie — każdy naród w tych miejscowościach, w których mieszkał.
|
| (30) Mianowicie: ludzie z Babilonu ulepili Sukkot-Benota, ludzie z Kuta ulepili Nergala, ludzie z Chamat ulepili Aszima,
|
| (31) Awwici ulepili Nibchaza i Tartaka, Sefarwaici zaś palili swoje dzieci w ogniu na cześć Adrameleka i Anammeleka — bogów Sefarwaim.
|
| (32) Czcili również Jahwe, lecz spomiędzy swoich ustanowili sobie kapłanów na wyżynach, którzy sprawowali dla nich obrzędy w świątyniach wyżynnych.
|
| (33) Czcili Jahwe i zarazem służyli bożkom swoim według zwyczajów ludów, z których [krain] zostali przesiedleni.
|
| (34) Jeszcze do dzisiejszego dnia postępują we dług starych zwyczajów. Nie czczą Jahwe i nie postępują według Jego postanowień i nakazów, według Prawa i polecenia, jakie Jahwe dał synom Jakuba, któremu nadał imię Izrael.
|
| (35) Jahwe zawarł z nimi przymierze i przykazał im: "Nie będziecie czcili bogów obcych, nie będziecie oddawać im pokłonu, nie będziecie im służyli i nie będziecie im składali ofiar.
|
| (36) Jedynie Jahwe, który wyprowadził was z kraju Egiptu mocą wielką i ramieniem wyciągniętym — Jego czcić będziecie, Jemu będziecie oddawać pokłon i Jemu składać ofiary.
|
| (37) Postanowień i nakazów, Prawa i polecenia, które napisał wam, przestrzegać będziecie i wypełniać je na zawsze. Obcych zaś bogów czcić nie będziecie.
|
| (38) Nie zapominajcie o przymierzu, które z wami zawarłem, i nie czcijcie bogów obcych.
|
| (39) Czcijcie jedynie Boga waszego, Jahwe, a On wyzwoli was z mocy wszystkich waszych nieprzyjaciół".
|
| (40) Lecz oni nie słuchali, tylko postępowali według swoich starych zwyczajów.
|
| (41) Ludy więc owe czciły Jahwe i zarazem służyły swoim bożkom. Również ich dzieci oraz dzieci ich dzieci postępują tak, jak czynili ich ojcowie — aż do dnia dzisiejszego.
|
