| (1) W siedemnastym roku Pekacha, syna Remaliasza — Achaz, syn Jotama, został królem judzkim.
|
| (2) W chwili objęcia władzy Achaz miał dwadzieścia lat, a szesnaście lat rządził w Jerozolimie. Nie czynił on tego, co jest słuszne w oczach Boga jego, Jahwe, tak jak jego praojciec, Dawid —
|
| (3) lecz kroczył drogą królów izraelskich. A nawet syna swego przeprowadził przez ogień — na modłę ohydnych grzechów pogan, których Jahwe wypędził przed Izraelitami.
|
| (4) Składał ofiary krwawe i kadzielne na wyżynach i pagórkach, i pod każdym drzewem zielonym.
|
| (5) Wówczas Resin, król syryjski, i Pekach, syn Remaliasza, król izraelski, wyruszyli do bitwy przeciw Jerozolimie. Osaczyli Achaza, lecz nie mogli go pokonać.
|
| (6) W tym samym czasie Resin, król syryjski, włączył Elat do Edomu. Wypędził Judejczyków z Elat, a Edomici weszli do Elat i zamieszkali aż do dnia dzisiejszego.
|
| (7) Wtedy Achaz wysłał posłów do króla asyryjskiego Tiglat-Pilesera ze słowami: "Jestem twoim sługą i twoim synem. Przyjdź i wybaw mnie z ręki króla syryjskiego i z ręki króla izraelskiego, którzy stanęli przeciwko mnie".
|
| (8) Achaz wziął srebro i złoto, które było w świątyni Jahwe i w skarbcach pałacu królewskiego, i przesłał je królowi asyryjskiemu jako dar hołdowniczy.
|
| (9) Król asyryjski wysłuchał go. Wyruszył król asyryjski przeciwko Damaszkowi i zajął go, a mieszkańców zabrał w niewolę do Kir. Resina zaś kazał zabić.
|
| (10) Kiedy król Achaz udał się na spotkanie z Tiglat-Pileserem, królem asyryjskim, do Damaszku, ujrzał ołtarz w Damaszku. Wtedy król Achaz przesłał kapłanowi Uriaszowi podobiznę ołtarza i wzorzec całej jego budowy.
|
| (11) Zatem kapłan Uriasz zbudował ołtarz. Jak król Achaz polecił we wszystkich wskazaniach z Damaszku, tak pracę wykonał kapłan Uriasz, zanim jeszcze król Achaz wrócił z Damaszku.
|
| (12) Kiedy król przybył z Damaszku i ujrzał ołtarz, zbliżył się do ołtarza i wstąpił na niego.
|
| (13) I kazał w dym obrócić swą ofiarę całopalną i ofiarę pokarmową, wylał ofiarę płynną, a krwią swych ofiar pojednania kropił ołtarz.
|
| (14) Ołtarz z brązu, który stal przed obliczem Jahwe, kazał odsunąć sprzed świątyni — z przestrzeni między ołtarzem a świątynią Jahwe — i postawić go obok [wielkiego] ołtarza na północ.
|
| (15) Kapłanowi Uriaszowi zaś król Achaz wydał rozkaz następujący: "Na wielkim ołtarzu masz palić ofiarę całopalną poranną i ofiarę pokarmową wieczorną, ofiarę całopalną króla i jego ofiarę pokarmową, oraz ofiarę całopalną całego ludu kraju, jego ofiary pokarmowe i płynne. Będziesz też na niego wylewał całą krew ofiar całopalnych i krew ofiar krwawych. To zaś, co się odnosi do ołtarza z brązu, ma pozostać do mego rozpatrzenia".
|
| (16) Kapłan Uriasz wykonał wszystko, co mu rozkazał król Achaz.
|
| (17) Król Achaz kazał odciąć listwy z podwozi i wyjąć z nich kadzie. Również kazał zdjąć "Morze" sponad wołów miedzianych, które pod nim były, i postawić je na posadzce kamiennej.
|
| (18) Następnie kazał usunąć kryty krużganek szabatowy, który zbudowano przy świątyni, oraz zewnętrzne wejście królewskie do świątyni Jahwe — ze względu na króla asyryjskiego.
|
| (19) A czyż pozostałe dzieje Achaza i wszystkie jego czyny nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy?
|
| (20) I spoczął Achaz ze swymi przodkami, i pochowany został z przodkami swymi w Mieście Dawidowym, a syn jego, Ezechiasz, został w jego miejsce królem.
|
