| (1) Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów.
|
| (2) [Stanie się to] przez takich, którzy obłudnie kłamią, mają własne sumienie napiętnowane.
|
| (3) Zabraniają oni wchodzić w związki małżeńskie, [nakazują] powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę.
|
| (4) Ponieważ wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, i niczego, co jest spożywane z dziękczynieniem, nie należy odrzucać.
|
| (5) Staje się bowiem poświęcone przez słowo Boże i przez modlitwę.
|
| (6) Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.
|
| (7) Wypraszaj sobie natychmiast światowe i babskie baśnie. Sam zaś ćwicz się w pobożności.
|
| (8) Bo ćwiczenie cielesne nie na wiele się przyda pobożność zaś przydatna jest do wszystkiego, mając zapewnienie życia obecnego i tego, które ma nadejść.
|
| (9) Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania.
|
| (10) Właśnie o to trudzimy się i walczymy, ponieważ złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.
|
| (11) To nakazuj i tego nauczaj.
|
| (12) Niechaj nikt nie lekceważy twego młodego wieku, lecz wzorem bądź dla wiernych w mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości.
|
| (13) Do czasu, aż przyjdę, przykładaj się do czytania, zachęcania, nauki.
|
| (14) Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów.
|
| (15) W tych rzeczach się ćwicz, cały im się oddaj, aby twój postęp widoczny był dla wszystkich.
|
| (16) Uważaj na siebie i na naukę, trwaj w nich! To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.
|
