| (1) Starszych więc, którzy są wśród was, proszę, ja również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić:
|
| (2) paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem |
| (3) i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada.
|
| (4) Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.
|
| (5) Tak samo wy, młodzieńcy, bądźcie poddani starszym. Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje.
|
| (6) Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili.
|
| (7) Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was.
|
| (8) Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć.
|
| (9) Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie.
|
| (10) A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje.
|
| (11) Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
|
| (12) Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie.
|
| (13) Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn.
|
| (14) Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości. Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.
|
