| (1) Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania.
|
| (2) Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Jahwe.
|
| (3) Dokonał potem podziału między wszystkich Izraelitów, tak mężczyzn jak i kobiety: dla każdego po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po placku z rodzynek.
|
| (4) Ustanowił przed Arką Jahwe niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Jahwe, Boga Izraela:
|
| (5) Asafa, przełożonego, Zachariasza, jego zastępcę, potem Uzzjela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obed-Edoma i Jejela na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by uderzał w cymbały
|
| (6) Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego.
|
| (7) Owego dnia postanowił Dawid po raz pierwszy, aby tak wielbiono Jahwe za pośrednictwem Asafa i jego braci:
|
| (8) Dzięki czyńcie Jahwe, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów!
|
| (9) Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda.
|
| (10) Szczyćcie się świętym Jego imieniem, niech się weseli serce szukających Jahwe!
|
| (11) Rozważajcie o Jahwe i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza:
|
| (12) Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego.
|
| (13) Potomstwo Izraela, Jego sługi, synowie Izraela, Jego wybrańcy!
|
| (14) On, Jahwe, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świat cały.
|
| (15) Na wieki pamięta o swoim przymierzu — obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
|
| (16) Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi.
|
| (17) Ustanowił dla Jakuba jako prawo, wieczne przymierze dla Izraela,
|
| (18) mówiąc: "Dam tobie ziemię Kanaanu na waszą własność dziedziczną
|
| (19) gdy was było niewielu — nieliczni i obcy w niej.
|
| (20) Wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,
|
| (21) a nie pozwolił nikomu ich uciskać i z ich powodu karał królów:
|
| (22) "Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!"
|
| (23) Śpiewajcie dla Jahwe, wszystkie krainy, z dnia na dzień głoście Jego zbawienie!
|
| (24) Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda — wśród wszystkich narodów,
|
| (25) bo wielki jest Jahwe, godzien wielkiej chwały: wzbudza On większy lęk niż wszyscy bogowie.
|
| (26) Bo wszyscy bogowie pogan to ułuda, a Jahwe uczynił niebiosa.
|
| (27) Przed Nim kroczą majestat i piękno, potęga i jasność w Jego przybytku.
|
| (28) Oddajcie Jahwe, rodziny narodów, oddajcie Jahwe chwałę i potęgę,
|
| (29) oddajcie Jahwe chwałę Jego imienia. Nieście ofiary i wchodźcie przed Jego oblicze. oddajcie pokłon Jahwe w święte szaty odziani.
|
| (30) W obliczu Jego zadrżyj, ziemio cała! Umocnił świat, by się nie poruszył.
|
| (31) Niech cieszy się niebo i ziemia raduje. Mówcie wśród pogan: "Jahwe jest królem".
|
| (32) Niech szumi morze i co je napełnia, niech się weselą pola i wszystko, co na nich.
|
| (33) Niech tak się uradują drzewa leśne w obliczu Jahwe, bo nadchodzi, aby rządzić ziemią.
|
| (34) Chwalcie Jahwe, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.
|
| (35) Mówcie: "Ratuj nas, Boże zbawienia naszego, zgromadź nas i wybaw spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały.
|
| (36) Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela, od wieków na wieki. A cały naród odpowiedział: "Amen" i chwalił Jahwe.
|
| (37) [Dawid] pozostawił tam przed Arką Przymierza Jahwe Asafa i jego braci, aby pełnili służbę ustawicznie przed arką według porządku każdego dnia
|
| (38) i Obed-Edoma z jego sześćdziesięciu ośmiu braćmi, Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę jako odźwiernych
|
| (39) kapłana Sadoka i braci jego, kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem Jahwe na wyżynie, która jest w Gibeonie,
|
| (40) aby stale ofiarowali dla Jahwe ofiary całopalne na ołtarzu całopalenia rano i wieczorem — według wszystkiego, co napisane jest w Prawie Jahwe, które On zlecił Izraelowi.
|
| (41) Z nimi byli Heman i Jedutun i reszta wybranych, imiennie wyznaczonych, aby dzięki czynić Jahwe, bo na wieki Jego łaskawość.
|
| (42) U Hemana i Jedutuna były przechowywane trąby i cymbały dla grających i instrumenty towarzyszące pieśni Bożej. A synowie Jedutuna byli przy bramie.
|
| (43) I wrócił się cały lud — każdy do swego domu. Powrócił też Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu.
|
