| (1) Kiedy Salomon ukończył budowę świątyni Jahwe i pałacu królewskiego oraz wszystkiego, co chciał i pragnął wykonać,
|
| (2) Jahwe ukazał się Salomonowi po raz drugi, odkąd dał się mu widzieć w Gibeonie.
|
| (3) Wtedy Jahwe tak przemówił do niego: "Wysłuchałem twoją modlitwę i twoje błaganie, które zanosiłeś przede Mną. Uświęciłem tę świątynię, którą zbudowałeś dla umieszczenia w niej na wieki mego imienia. Po wszystkie dni będą na nią skierowane moje oczy i moje serce.
|
| (4) Ty zaś, jeżeli będziesz postępował wobec Mnie, jak postępował twój ojciec, Dawid, w szczerości serca i uczciwości, wypełniając wszystko, do czego cię zobowiązałem, jeżeli będziesz strzegł moich praw i nakazów,
|
| (5) to na wieki utrwalę tron twego królowania nad Izraelem, jak przyrzekłem niegdyś twemu ojcu, Dawidowi, mówiąc: "Nie będzie ci odjęty potomek na tronie Izraela".
|
| (6) Ale jeżeli zupełnie odwrócicie się ode Mnie wy i wasi synowie i nie będziecie przestrzegali moich poleceń i praw, które wam dałem, oraz zechcecie pójść i służyć obcym bogom i będziecie im oddawać pokłon,
|
| (7) to wytępię Izraela z powierzchni ziemi, którą im dałem, a świątynię, którą poświęciłem memu imieniu, odtrącę od mego oblicza. Izrael zaś będzie przedmiotem przypowieści i pośmiewiska u wszystkich narodów,
|
| (8) a świątynia ta będzie zrujnowana. Każdy przechodzący koło niej będzie zgrozą przejęty i zagwiżdże szyderczo. Gdy będą pytać: "Dlaczego Jahwe tak uczynił temu krajowi i tej świątyni?
|
| (9) odpowiedzą: "Dlatego że opuścili swego Boga, Jahwe, który wyprowadził ich przodków z ziemi egipskiej, a upodobali sobie innych bogów oraz im oddawali pokłon i służyli dlatego Jahwe sprowadził na nich całe to nieszczęście"".
|
| (10) Po upływie dwudziestu lat, w ciągu których Salomon zbudował obydwa gmachy, to jest świątynię Jahwe i pałac królewski,
|
| (11) a Hiram, król Tyru, dostarczał Salomonowi drzewa cedrowego i drzewa cyprysowego, i złota, stosownie do wszelkiego jego zapotrzebowania, król Salomon dał Hiramowi za to dwadzieścia miast w ziemi galilejskiej.
|
| (12) Kiedy Hiram wyjechał z Tyru, aby obejrzeć miasta, które mu dał Salomon, te mu się nie spodobały.
|
| (13) Powiedział więc: "Cóż to są za miasta te, które mi dałeś, mój bracie?" Dlatego nazwał je Ziemią Kabul po dziś dzień.
|
| (14) Jednak Hiram dostarczył królowi sto dwadzieścia talentów złota.
|
| (15) To było funduszem robót przymusowych, które król Salomon podjął celem budowy świątyni Jahwe, swego pałacu Millo, murów jerozolimskich, Chasor, Megiddo i Gezer.
|
| (16) Faraon, król Egiptu, niegdyś nadciągnął i zdobywszy Gezer spalił je, a Kananejczyków zamieszkujących to miasto wytępił. Później dał je w posagu swej córce, żonie Salomona.
|
| (17) Salomon zaś zbudował Gezer i dolne Bet-Choron,
|
| (18) a także Baalat i Tamar w okolicy pustyni
|
| (19) ponadto wszystkie miasta-spichlerze, które należały do Salomona, miasta dla rydwanów i miasta dla konnicy oraz wszystko, co podobało się Salomonowi wybudować w Jerozolimie, na Libanie i w każdym kraju będącym pod jego władzą.
|
| (20) Całą ludność, pozostałą z Amorytów, Chetytów, Peryzzytów, Chiwwitów oraz Jebusytów, która nie była izraelska,
|
| (21) stanowiąc potomstwo pozostałe w kraju po tych, których Izraelici nie zdołali poddać klątwie, Salomon zaciągnął do robót niewolniczych po dziś dzień.
|
| (22) Z Izraelitów zaś nikogo nie skazał na niewolę, gdyż byli oni wojownikami i jego podwładnymi, jak również wodzami przybocznymi, dowódcami jego rydwanów oraz konnicy.
|
| (23) Salomon miał pięciuset pięćdziesięciu wyższych urzędników zarządzających pracami. Oni to nadzorowali lud wykonujący pracę.
|
| (24) Skoro tylko córka faraona wyprowadziła się z Miasta Dawidowego do własnego domu, który wzniósł dla niej — Salomon zbudował Millo.
|
| (25) Trzy razy w roku Salomon składał ofiary całopalne i ofiary pojednania na ołtarzu, który zbudował dla Jahwe, oraz składał przed Jahwe ofiary kadzielne, odkąd wykończył świątynię.
|
| (26) Król Salomon zbudował flotę w Esjon-Geber koło Elat nad brzegiem Morza Czerwonego w kraju Edomu.
|
| (27) Hiram zaś posyłał do tej floty swoje sługi, żeglarzy znających morze, [aby byli] razem ze sługami Salomona.
|
| (28) Po pewnym czasie wyruszyli do Ofiru i wzięli stamtąd czterysta dwadzieścia talentów złota i przywieźli królowi Salomonowi.
|
