| (1) Jahwe skierował następujące słowo przeciw Baszy do Jehu, syna Chananiego:
|
| (2) "Za to, że podniosłem cię z prochu i uczyniłem cię wodzem mego ludu izraelskiego, ty poszedłeś drogą Jeroboama, a przez to doprowadziłeś do grzechu mój lud izraelski, aby Mnie obrażać ich grzechami!
|
| (3) Oto więc Ja usunę potomstwo Baszy i potomstwo jego rodu oraz postąpię z jego rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata.
|
| (4) Zmarłego z rodu Baszy w mieście będą żarły psy, zmarłego zaś w polu będą żarły ptaki powietrzne".
|
| (5) A czyż pozostałe dzieje Baszy i to, co uczynił, oraz jego dzielność nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela?
|
| (6) Potem Basza spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Tirsie, a jego syn, Ela, został w jego miejsce królem.
|
| (7) Ponownie przemówił Jahwe przez proroka Jehu, syna Chananiego, przeciw Baszy i jego rodowi, z powodu całego zła, jakiego dopuścił się w oczach Jahwe, drażniąc Go dziełem swoich rąk, jak to czynił ród Jeroboama, a także z powodu wytępienia tego rodu.
|
| (8) W roku dwudziestym szóstym Asy, króla Judy, Ela, syn Baszy, został królem nad Izraelem w Tirsie na dwa lata.
|
| (9) Jego podwładny Zimri, wódz połowy rydwanów, uknuł spisek przeciw niemu. Kiedy więc uprawiał pijaństwo w Tirsie, w domu Arsy, zarządcy pałacu w Tirsie,
|
| (10) wtedy Zimri wtargnął i, zadawszy mu cios śmiertelny, został w jego miejsce królem w dwudziestym siódmym roku Asy, króla Judy.
|
| (11) Gdy tylko został królem i zasiadł na swym tronie, wybił cały ród Baszy, nie zostawiając mu żadnego chłopca, oraz jego krewnych i przyjaciół.
|
| (12) Wytępił więc Zimri cały ród Baszy według zapowiedzi Jahwe, danej Baszy przez proroka Jehu,
|
| (13) za wszystkie grzechy Baszy oraz grzechy jego syna Eli, które popełnili i którymi do grzechu doprowadzili Izraela, drażniąc przez to Jahwe, Boga Izraela, swoimi marnymi bożkami.
|
| (14) A czyż pozostałe dzieje Eli i wszystko, co uczynił, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela?
|
| (15) W roku dwudziestym siódmym Asy, króla Judy, Zimri panował w Tirsie siedem dni, dopóki lud obozował pod Gibbetonem, będącym we władaniu Filistynów.
|
| (16) Ale kiedy tylko ów lud obozujący usłyszał wieść: "Zimri uknuł spisek i zabił króla", wtedy cały Izrael, przebywający wówczas w obozie, ogłosił królem wodza wojska izraelskiego, Omriego.
|
| (17) Następnie Omri, a z nim cały Izrael, wyruszył spod Gibbetonu i obiegli Tirsę.
|
| (18) Niebawem, kiedy Zimri zobaczył, że miasto zostało zdobyte, wówczas wszedł do baszty pałacu królewskiego i podpalił nad sobą pałac królewski i wskutek tego zmarł
|
| (19) z powodu swoich grzechów, których dopuścił się, czyniąc to, co złe w oczach Jahwe, idąc drogą Jeroboama, przez co doprowadził do grzechu Izraela.
|
| (20) A czyż pozostałe dzieje Zimriego oraz jego spisek, który uknuł, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela?
|
| (21) Wówczas lud izraelski podzielił się. Połowa chciała obwołać królem Tibniego, syna Ginata, a połowa była za Omrim.
|
| (22) Jednak ten lud, który był za Omrim, przemógł ów lud, który był za Tibnim, synem Ginata. Wskutek tego Tibni zginął, a zaczął królować Omri.
|
| (23) W roku trzydziestym pierwszym Asy, króla Judy, Omri objął władzę nad Izraelem na dwanaście lat. W Tirsie królował sześć lat.
|
| (24) Potem kupił od Szemera za dwa talenty srebra górę Szomron. Następnie zabudował tę górę, i miasto, które zbudował, nazwał od imienia Szemera, właściciela tej góry — Samaria.
|
| (25) Omri również czynił to, co złe w oczach Jahwe a nawet stał się gorszym od wszystkich swoich poprzedników,
|
| (26) idąc drogą Jeroboama, syna Nebata, w jego grzechach, którymi do grzechu doprowadził Izraela, drażniąc jego marnymi bożkami Boga Izraela, Jahwe.
|
| (27) A czyż pozostałe dzieje Omriego oraz wszystko, co zdziałał, i jego dzielność nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela?
|
| (28) Omri spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Samarii. Jego syn Achab został w jego miejsce królem.
|
| (29) Achab, syn Omriego, objął władzę nad Izraelem w roku trzydziestym ósmym Asy, króla Judy, i królował Achab, syn Omriego, nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata.
|
| (30) Achab, syn Omriego, również czynił to, co złe w oczach Jahwe i stał się gorszym od wszystkich swoich poprzedników.
|
| (31) Doszło do tego, że nie wystarczyło mu popełnianie grzechów Jeroboama, syna Nebata, gdyż wziąwszy sobie za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydończyków, zaczął służyć Baalowi i oddawać mu pokłon.
|
| (32) Ponadto wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii.
|
| (33) Achab sporządził też aszerę. Wskutek tego Achab zdziałał jeszcze więcej niż wszyscy królowie, którzy przed nim byli, by drażnić Boga Izraela, Jahwe.
|
| (34) Za jego czasów Chiel z Betel odbudował Jerycho według zapowiedzi Jahwe, którą wyrzekł przez Jozuego, syna Nuna założył jego fundamenty na swoim pierworodnym, Abiramie, a na swoim najmłodszym, Negebie, postawił jego bramy.
|
