| (1) W tym właśnie czasie zachorował syn Jeroboama Abiasz.
|
| (2) Wówczas Jeroboam powiedział swej żonie: "Postaraj się odmienić swój wygląd tak, żeby nie poznano, że jesteś żoną Jeroboama. Następnie pójdziesz do Szilo, gdzie przebywa prorok Achiasz, który przepowiedział mi, że będę królem tego ludu.
|
| (3) Weźmiesz ze sobą dziesięć chlebów oraz ciastka i gąsior miodu i pójdziesz do niego. On ci oznajmi, co będzie z chłopcem".
|
| (4) Żona Jeroboama tak uczyniła i wyruszywszy, przyszła do Szilo i weszła do domu Achiasza. Achiasz zaś już nie widział, bo wskutek starości był ociemniały.
|
| (5) Ale Jahwe rzekł do Achiasza: "Oto przyszła żona Jeroboama, aby dowiedzieć się od ciebie o swoim synu z powodu jego choroby. Tak i tak jej powiesz. Kiedy będzie wchodzić, będzie przebrana".
|
| (6) Dlatego kiedy Achiasz usłyszał głos stąpania wchodzącej przez drzwi, powiedział: "Wejdź, żono Jeroboama! Czemu to przebrałaś się? A właśnie otrzymałem dla ciebie przykre zlecenie.
|
| (7) Idź, powiedz Jeroboamowi: Tak mówi Jahwe, Bóg Izraela: "Za to, że wywyższyłem cię spośród ludu i uczyniłem wodzem mego ludu izraelskiego
|
| (8) oraz oderwałem królestwo od domu Dawida, aby je dać tobie, tyś nie stał się jak mój sługa Dawid, który zachował moje polecenia i który postępował za mną z całego serca swego, czyniąc tylko to, co jest słuszne w moich oczach.
|
| (9) Ale stałeś się przez twoje postępowanie gorszym od wszystkich twoich poprzedników, bo ośmieliłeś się uczynić sobie innych bogów — posągi ulane z metalu, aby mnie tym drażnić, a mną wzgardziłeś.
|
| (10) Dlatego sprowadzę nieszczęście na ród Jeroboama, gdyż wytępię z domu Jeroboama nawet chłopca, niewolnika i wolnego w Izraelu. Tak więc usunę ślad po rodzie Jeroboama, jak uprząta się gnój bez reszty.
|
| (11) Kto z należących do Jeroboama umrze w mieście, tego będą żarły psy, a tego, kto umrze w polu, będą żarły powietrzne ptaki, gdyż tak rzekł Jahwe".
|
| (12) Ty zaś ruszaj i idź do twego domu! Kiedy twe nogi wejdą do miasta, dziecko umrze.
|
| (13) Potem cały Izrael będzie je opłakiwał i pochowają je, bo tylko ono z rodu Jeroboama wejdzie do grobu, gdyż z rodu Jeroboama tylko w nim znalazło się coś miłego dla Jahwe, Boga Izraela.
|
| (14) Jahwe sam sobie ustanowi nad Izraelem króla, który wytępi ród Jeroboama, co już teraz się zaczyna.
|
| (15) Potem Jahwe uderzy Izraela i zachwieje nim, jak chwieje się trzcina na wodzie, aż wreszcie wyrwie Izraela z tej pięknej ziemi, którą dał ich przodkom. Później rozsieje ich poza Rzekę za to, że zrobili sobie aszery i pobudzali Jahwe do gniewu.
|
| (16) Opuści On Izraela z powodu grzechów Jeroboama, który sam zgrzeszył i doprowadził do grzechu Izraela".
|
| (17) Żona Jeroboama wstała, wyruszyła i wróciła do Tirsy. Kiedy wchodziła na próg domu, wtedy zmarł ów chłopiec.
|
| (18) Potem pochowano go, przy czym opłakiwał go cały Izrael według zapowiedzi Jahwe, którą wyrzekł przez swego sługę, proroka Achiasza.
|
| (19) Pozostałe zaś dzieje Jeroboama, jak toczył wojnę i jak królował, opisane są w Księdze Kronik Królów Izraela.
|
| (20) A okres czasu, w którym królował Jeroboam, trwał dwadzieścia dwa lata. Potem spoczął przy swoich przodkach, a jego syn Nadab został w jego miejsce królem.
|
| (21) W Judzie zaś królował syn Salomona, Roboam. Miał on czterdzieści jeden lat w chwili objęcia władzy, a siedemnaście lat królował w Jerozolimie, tym mieście, które Jahwe wybrał ze wszystkich pokoleń Izraela na to, aby tam umieścić swoje imię. Jego matce było na imię Naama, Ammonitka.
|
| (22) Juda też czynił to, co jest złe w oczach Jahwe. Wskutek tego drażnili Go więcej, niż to ich przodkowie uczynili swoimi grzechami, jakie popełniali.
|
| (23) Bo i oni sobie zbudowali wyżyny i stele, i aszery przy ołtarzach na każdym wzgórzu wyniosłym i pod każdym drzewem zielonym.
|
| (24) Zaczął się również w kraju nierząd sakralny. Postępowali według wszelkich obrzydliwości pogan, których Jahwe wypędził sprzed Izraelitów.
|
| (25) Dlatego w piątym roku króla Roboama nadciągnął przeciw Jerozolimie król Egiptu Szeszonk
|
| (26) i zabrał kosztowności świątyni Jahwe oraz kosztowności pałacu królewskiego. Wszystko to zabrał. Zabrał również wszystkie złote tarcze, które sporządził Salomon.
|
| (27) Wobec tego król Roboam zamiast nich sporządził tarcze z brązu i powierzył dowódcom straży pilnującej wejścia do pałacu królewskiego.
|
| (28) Odtąd za każdym razem, kiedy król wchodził do świątyni Jahwe, straż je nosiła, a potem odnosiła do zbrojowni straży.
|
| (29) A czyż pozostałe dzieje Roboama i wszystko, co zdziałał, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy?
|
| (30) Ponadto między Roboamem a Jeroboamem była wojna przez cały czas.
|
| (31) Potem Roboam spoczął przy swoich przodkach w Mieście Dawidowym. Jego matce było na imię Naama, Ammonitka. Syn jego Abijjam został w jego miejsce królem.
|
