| (1) Król Salomon pokochał też wiele kobiet obcej narodowości, a mianowicie: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki i Chetytki,
|
| (2) z narodów, co do których Jahwe nakazał Izraelitom: "Nie łączcie się z nimi, i one niech nie łączą się z wami, bo na pewno zwrócą wasze serce ku swoim bogom". Jednak Salomon z miłości złączył się z nimi,
|
| (3) tak że miał siedemset żon-księżniczek i trzysta żon drugorzędnych. Jego żony więc uwiodły jego serce.
|
| (4) Kiedy Salomon zestarzał się, żony zwróciły jego serce ku bogom obcym i wskutek tego jego serce nie pozostało tak szczere wobec jego Boga, Jahwe, jak serce jego ojca, Dawida.
|
| (5) Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów.
|
| (6) Salomon więc dopuścił się tego, co jest złe w oczach Jahwe, i nie okazał pełnego posłuszeństwa wobec Jahwe, jak Dawid, jego ojciec.
|
| (7) Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na górze na wschód od Jerozolimy, oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów.
|
| (8) Tak samo uczynił wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary swoim bogom.
|
| (9) Jahwe więc rozgniewał się na Salomona za to, że jego serce się odwróciło od Boga izraelskiego, Jahwe. Dwukrotnie mu się ukazał
|
| (10) i zabraniał mu czcić obcych bogów, ale on nie zachował tego, co Jahwe mu nakazał.
|
| (11) Wtedy Jahwe rzekł Salomonowi: "Wobec tego, że tak postąpiłeś i nie zachowałeś mego przymierza oraz moich praw, które ci dałem, nieodwołalnie wyrwę ci królestwo i dam twojemu słudze.
|
| (12) Choć nie uczynię tego za twego życia ze względu na twego ojca, Dawida, to wyrwę je z ręki twego syna.
|
| (13) Jednak nie wyrwę całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno pokolenie ze względu na Dawida, mego sługę, i ze względu na Jeruzalem, które wybrałem".
|
| (14) Wzbudził więc Jahwe Salomonowi przeciwnika w osobie Hadada, Edomity, z potomstwa królewskiego, w Edomie.
|
| (15) Albowiem kiedy Dawid był w Edomie, wtedy dowódca wojska, Joab, udał się tam dla pogrzebania zabitych, gdyż wybił wszystkich mężczyzn w Edomie.
|
| (16) Bo Joab sześć miesięcy przebywał tam z całym Izraelem aż do wytępienia wszystkich mężczyzn w Edomie.
|
| (17) Wówczas ów Hadad uciekł razem z ludźmi edomskimi spośród sług swego ojca, aby dostać się do Egiptu. Hadad był wtedy małym chłopcem.
|
| (18) Wydostawszy się z [kraju] Midian, przybyli do Paran i zabrawszy ze sobą ludzi z Paran, przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, który dał mu mieszkanie oraz wyznaczył mu wyżywienie, a także dał mu ziemię.
|
| (19) Ponieważ Hadad pozyskał wielkie łaski u faraona, dał mu za żonę siostrę swej żony, siostrę królowej Tachpnes.
|
| (20) Kiedy siostra Tachpnes urodziła mu jego syna Genubata, wtedy Tachpnes wychowała go w domu faraona i Genubat został razem z synami faraona na jego dworze.
|
| (21) Gdy Hadad dowiedział się w Egipcie, że Dawid spoczął przy swoich przodkach i że zmarł wódz wojska, Joab, wtedy Hadad rzekł faraonowi: "Poślij mnie, abym udał się do mego kraju".
|
| (22) Na to faraon odrzekł mu: "Czy ci czego brakuje przy mnie i dlatego pragniesz iść do twego kraju?" A on rzekł: "Nie, ale zechciej mnie wysłać".
|
| (23) Wzbudził też Bóg Salomonowi przeciwnika w osobie Rezona, syna Eliady, który uciekł od swego pana Hadadezera, króla Soby.
|
| (24) Zgromadził on przy sobie ludzi i został przywódcą zgrai. Kiedy Dawid ich tępił, wtedy uszedł do Damaszku, zdobył go i przebywał w nim, rządząc Damaszkiem.
|
| (25) Został więc przeciwnikiem Izraela za czasów Salomona oraz wrogiem, jak i Hadad, gdyż znienawidziwszy Izraela, królował w Syrii.
|
| (26) Ponadto Jeroboam, syn Nebata Efratejczyka ze Seredy — matka jego nazywała się Serua, a była wdową — niegdyś sługa Salomona, zbuntował się przeciw królowi.
|
| (27) A oto sprawa, z powodu której zbuntował się przeciw królowi. Salomon zbudował Millo, a przez to zamurował wyłom w murze Miasta Dawida, swego ojca.
|
| (28) Jeroboam zaś był człowiekiem uzdolnionym. Więc Salomon zobaczywszy, że młodzieniec był sprawnym pracownikiem, mianował go dozorcą wszystkich robotników rodu Józefa.
|
| (29) Gdy pewnego razu Jeroboam wyszedł z Jerozolimy, spotkał go na drodze prorok Achiasz z Szilo, odziany w nowy płaszcz. Sami tylko obydwaj byli na polu.
|
| (30) Wtedy Achiasz zdjął nowy płaszcz, który miał na sobie, porozdzierał go na dwanaście części
|
| (31) i powiedział Jeroboamowi: "Weź sobie dziesięć części, bo tak rzekł Jahwe, Bóg Izraela: "Oto wyrwę królestwo z ręki Salomona, a tobie dam dziesięć pokoleń.
|
| (32) Jedno tylko pokolenie będzie miał ze względu na Dawida, mego sługę, i ze względu na miasto Jeruzalem, które wybrałem ze wszystkich pokoleń Izraela.
|
| (33) A to dlatego, że Mnie opuścił i oddawał pokłon Asztarcie, bogini sydońskiej, Kemoszowi, bogu moabskiemu, i Milkomowi, bogu Ammonitów, a nie poszedł moimi drogami, aby wykonywać, co uznaję za sprawiedliwe, oraz moje polecenia i prawa tak, jak jego ojciec, Dawid.
|
| (34) Ale nie zabiorę z jego ręki całego królestwa. Choć zostawię go władcą do końca jego życia ze względu na mego sługę, Dawida, którego wybrałem za to, że zachowywał moje polecenia i prawa,
|
| (35) to jednak zabiorę królestwo z ręki jego syna i tobie dam te dziesięć pokoleń.
|
| (36) Jego zaś synowi dam jedno pokolenie, aby przez to zachować przed sobą płomyk mego sługi, Dawida, po wszystkie czasy w Jeruzalem, które sobie obrałem, by tam umieścić moje imię.
|
| (37) Ciebie zaś biorę, abyś władał wszystkim, czego pragniesz, i był królem nad Izraelem.
|
| (38) Jeśli będziesz słuchał wszystkiego, co ci rozkażę, i będziesz chciał postępować moimi drogami oraz będziesz wykonywał, co uznaję za sprawiedliwe, zachowując moje prawa i polecenia, jak czynił mój sługa, Dawid, to będę z tobą i zbuduję ci dom trwały, jak zbudowałem Dawidowi, i powierzę ci Izraela,
|
| (39) potomstwo zaś Dawida poniżę, jednak nie po wszystkie dni"".
|
| (40) Potem Salomon wszczął poszukiwania za Jeroboamem, aby go zabić, ale Jeroboam schronił się do Egiptu, do Szeszonka, króla egipskiego, i został w Egipcie aż do śmierci Salomona.
|
| (41) A czyż pozostałe dzieje Salomona oraz wszystko, co zdziałał, i jego mądrość nie są spisane w Księdze Rządów Salomona?
|
| (42) Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem w ciągu czterdziestu lat.
|
| (43) Spoczął Salomon przy swoich przodkach i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca. A jego syn Roboam został w jego miejsce królem.
|
