| (1) Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos o Salomonie, przybyła, aby się osobiście przekonać [o jego mądrości] przez roztrząsanie trudnych zagadnień.
|
| (2) Przyjechała więc do Jerozolimy ze świetnym orszakiem i wielbłądami, dźwigającymi wonności i bardzo dużo złota oraz drogocennych kamieni. Następnie przyszła do Salomona i odbyła z nim rozmowę o wszystkim, co postanowiła.
|
| (3) Salomon zaś udzielił jej wyjaśnień we wszystkich zagadnieniach przez nią poruszonych. Nie było zagadnienia nieznanego królowi, którego by jej nie wyjaśnił.
|
| (4) Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował,
|
| (5) jak również zaopatrzenie jego stołu w potrawy i napoje, i mieszkanie jego dworu, stanowiska usługujących jemu, jego szaty, jego podczaszych, jego całopalenia, które składał w świątyni Jahwe, wówczas doznała zachwytu.
|
| (6) Dlatego przemówiła do króla: "Prawdziwa była wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dziełach i o twej mądrości.
|
| (7) Jednak nie dowierzałam tym wieściom, dopóki sama nie przyjechałam i nie zobaczyłam na własne oczy, że nawet połowy mi nie powiedziano. Przewyższyłeś mądrością i powodzeniem wszelkie pogłoski, które usłyszałam.
|
| (8) Szczęśliwe twoje żony, szczęśliwi twoi słudzy! Oni stale znajdują się przed twoim obliczem i wsłuchują się w twoją mądrość!
|
| (9) Niech będzie błogosławiony twój Bóg, Jahwe, za to, że ciebie upodobał sobie, aby cię osadzić na tronie Izraela, z miłości, jaką żywi Jahwe względem Izraela, ustanowił ciebie królem dla wykonywania prawa i sprawiedliwości!"
|
| (10) Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie przyniesiono więcej wonności od tych, które królowa Saby dała królowi Salomonowi.
|
| (11) Flota Hirama, która dostarczyła złoto z Ofiru, przywiozła również drewno sandałowe i wielką ilość drogocennych kamieni.
|
| (12) Z drzewa sandałowego król zrobił chodnik do świątyni Jahwe i do pałacu królewskiego oraz cytry i harfy dla śpiewaków. Tyle drzewa sandałowego nie sprowadzono i nie widziano aż do dnia dzisiejszego.
|
| (13) Król Salomon zaś podarował królowej Saby wszystko, w czym okazała swe upodobanie i czego pragnęła, prócz tego, czym ją Salomon obdarzył z królewską hojnością. Niebawem wyruszyła w drogę powrotną do swego kraju wraz ze swymi sługami.
|
| (14) Waga złota, które co rok dostarczano Salomonowi, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota,
|
| (15) oprócz opłat handlarzy i zysków od kupców jako też wszystkich królów arabskich oraz namiestników krajowych.
|
| (16) Sporządził zatem król Salomon dwieście tarcz z kutego złota. Na każdą tarczę wychodziło sześćset syklów złota.
|
| (17) Ponadto trzysta puklerzy z kutego złota. Na każdy puklerz wychodziły trzy miny złota. Umieścił je król w "Domu Lasu Libanu".
|
| (18) Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej, który wyłożył szczerym złotem.
|
| (19) Tron miał sześć stopni i owalny szczyt z tyłu oraz poręcze po obu stronach siedzenia, a przy poręczach stały dwa lwy.
|
| (20) Na sześciu stopniach stało tam po obu stronach dwanaście lwów. Czegoś takiego nie uczyniono w żadnym z królestw.
|
| (21) Wszystkie też naczynia, z których pił król Salomon, były złote. Również szczerozłote były wszelkie naczynia "Domu Lasu Libanu". Nie było srebra: nie ceniono go w czasach Salomona.
|
| (22) Albowiem dalekomorska flota królewska razem z flotą Hirama przybywała co trzy lata, przywożąc z Tarszisz złoto i srebro, kość słoniową oraz małpy i pawie.
|
| (23) Dzięki temu król Salomon bogactwem i mądrością przewyższył wszystkich królów ziemi.
|
| (24) Wszyscy więc udawali się do Salomona, aby posłuchać jego mądrości, jaką Bóg obdarzył jego serce.
|
| (25) Każdy zaś z nich składał corocznie swoje dary: naczynia srebrne i złote, szaty czy też zbroje lub wonności, konie albo muły.
|
| (26) Salomon powiększył liczbę rydwanów oraz jezdnych tak, że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy jezdnych. Rozmieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie.
|
| (27) Srebra zaś król złożył w Jerozolimie tyle. ile kamieni, a cedrów — ile sykomor na Szefeli".
|
| (28) Sprowadzono też Salomonowi konie z Musri i z Kue. Kupcy królewscy brali je z Kue za ustaloną cenę.
|
| (29) Wywożono i sprowadzano z Musri rydwan za sześćset srebrników, a konia za sto pięćdziesiąt. Tak samo za ich pośrednictwem sprowadzano je dla wszystkich królów chetyckich i aramejskich.
|
