| (1) Nie chciałbym, bracia, byście nie wiedzieli o darach duchowych.
|
| (2) Wiecie, że gdyście byli poganami, ciągnęło was nieodparcie ku niemym bożkom.
|
| (3) Otóż zapewniam was, że nikt, pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego, nie może mówić: "Niech Jezus będzie przeklęty". Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: "Panem jest Jezus".
|
| (4) Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch
|
| (5) różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan
|
| (6) różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich.
|
| (7) Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra.
|
| (8) Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha,
|
| (9) innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu,
|
| (10) innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu laska tłumaczenia języków.
|
| (11) Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.
|
| (12) Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem.
|
| (13) Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.
|
| (14) Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne [członki].
|
| (15) Jeśliby noga powiedziała: "Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała" — czy wskutek tego rzeczywiście nie należy do ciała?
|
| (16) Lub jeśliby ucho powiedziało: "Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała" — czyż nie należałoby do ciała?
|
| (17) Gdyby całe ciało było wzrokiem, gdzież byłby słuch? Lub gdyby całe było słuchem, gdzież byłoby powonienie?
|
| (18) Lecz Bóg tak, jak chciał, stworzył [różne] członki umieszczając każdy z nich w ciele.
|
| (19) Gdyby całość była jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?
|
| (20) Tymczasem zaś wprawdzie liczne są członki, ale jedno ciało.
|
| (21) Nie może więc oko powiedzieć ręce: "Nie jesteś mi potrzebna" albo głowa nogom: "Nie potrzebuję was".
|
| (22) Raczej nawet niezbędne są dla ciała te członki, które uchodzą za słabsze
|
| (23) a te, które uważamy za mało godne szacunku, tym większym obdarzamy poszanowaniem. Tak przeto szczególnie się troszczymy o przyzwoitość wstydliwych członków ciała,
|
| (24) a te, które nie należą do wstydliwych, tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował nasze ciało, że zyskały więcej szacunku członki z natury mało godne czci,
|
| (25) by nie było rozdwojenia w ciele, lecz żeby poszczególne członki troszczyły się o siebie nawzajem.
|
| (26) Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współradują się wszystkie członki.
|
| (27) Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami.
|
| (28) I tak ustanowił Bóg w Kościele najprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają dar czynienia cudów, wspierania pomocą, rządzenia oraz przemawiania rozmaitymi językami.
|
| (29) Czyż wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy mają dar czynienia cudów?
|
| (30) Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy wszyscy przemawiają językami? Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć?
|
| (31) Lecz wy starajcie się o większe dary: a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.
|
