| (1) Nie chciałbym, bracia, żebyście nie wiedzieli, że nasi ojcowie wszyscy co prawda zostawali pod obłokiem , wszyscy przeszli przez morze,
|
| (2) i wszyscy byli ochrzczeni w [imię] Mojżesza , w obłoku i w morzu
|
| (3) wszyscy też spożywali ten sam pokarm duchowy
|
| (4) pili ten sam duchowy napój. Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus.
|
| (5) Lecz w większości z nich nie upodobał sobie Bóg polegli bowiem na pustyni .
|
| (6) Stało się zaś to wszystko, by mogło posłużyć za przykład dla nas, abyśmy nie pożądali złego, tak jak oni pożądali.
|
| (7) Nie bądźcie też bałwochwalcami jak niektórzy z nich, według tego, co jest napisane: Zasiadł lud, by jeść i pić, i powstali, by się oddawać rozkoszom.
|
| (8) Nie oddawajmy się też rozpuście, jak to czynili niektórzy spośród nich, i padło ich jednego dnia dwadzieścia trzy tysiące.
|
| (9) I nie wystawiajmy Pana na próbę, jak wystawiali Go niektórzy z nich i poginęli od wężów.
|
| (10) Nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali i zostali wytraceni przez dokonującego zagłady.
|
| (11) wszystko to przydarzyło się im jako zapowiedź rzeczy przyszłych, spisane zaś zostało ku pouczeniu nas, których dosięga kres czasów.
|
| (12) Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł.
|
| (13) Pokusa nie nawiedziła was większa od tej, która zwykła nawiedzać ludzi. Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania, abyście mogli przetrwać.
|
| (14) Dlatego też, najmilsi moi, strzeżcie się bałwochwalstwa.
|
| (15) Mówię jak do ludzi rozsądnych. Zresztą osądźcie sami to, co mówię:
|
| (16) Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa?
|
| (17) Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba.
|
| (18) Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych?
|
| (19) Lecz po cóż to mówię? Czy może jest czymś ofiara złożona bożkom? Albo czy sam bożek jest czymś?
|
| (20) Ależ właśnie to, co ofiarują poganie, demonom składają w ofierze, a nie Bogu. Nie chciałbym, byście mieli coś wspólnego z demonami.
|
| (21) Nie możecie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów nie możecie zasiadać przy stole Pana i przy stole demonów.
|
| (22) Czyż będziemy pobudzali Pana do zazdrości? Czyż jesteśmy mocniejsi od Niego?
|
| (23) Wszystko wolno , ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje.
|
| (24) Niech nikt nie szuka własnego dobra, lecz dobra bliźniego.
|
| (25) Tak więc wszystko, cokolwiek w jatce sprzedają, spożywajcie, niczego nie dociekając — dla spokoju sumienia.
|
| (26) Pańska bowiem jest ziemia i wszystko, co ją napełnia
|
| (27) Jeżeli zaprosi was ktoś z niewierzących, a wy zgodzicie się przyjść, jedzcie wszystko, co wam podadzą, nie pytając o nic — dla spokoju sumienia.
|
| (28) A gdyby ktoś powiedział: "To było złożone na ofiarę" — nie jedzcie przez wzgląd na tego, który was ostrzegł, i z uwagi na sumienie.
|
| (29) Mam na myśli sumienie nie twoje, lecz bliźniego. Bo dlaczego by czyjeś sumienie miało wyrokować o mojej wolności?
|
| (30) Jeśli ja coś spożywam dzięki czyniąc, to czemu mam być spotwarzany z powodu tego, za co dzięki czynię?
|
| (31) Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie.
|
| (32) Nie bądźcie zgorszeniem ani dla Żydów, ani dla Greków, ani dla Kościoła Bożego,
|
| (33) podobnie jak ja, który się staram przypodobać wszystkim, nie szukając własnej korzyści, lecz dobra wielu, aby byli zbawieni.
|
