| (1) Rzekł znowu do swoich uczniów: "Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia lecz biada temu, przez którego przychodzą.
|
| (2) Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie.
|
| (3) Jeśli brat twój zawini, upomnij go i jeśli żałuje, przebacz mu.
|
| (4) I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: "Żałuję tego", przebacz mu".
|
| (5) Apostołowie prosili Pana: "Przymnóż nam wiary".
|
| (6) Pan rzekł: "Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze", a byłaby warn posłuszna.
|
| (7) Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: "Pójdź i siądź do stołu"?
|
| (8) Czy nie powie mu raczej: "Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił"?
|
| (9) Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?
|
| (10) Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"".
|
| (11) Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.
|
| (12) Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka
|
| (13) i głośno zawołali: "Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami".
|
| (14) Na ich widok rzekł do nich: "Idźcie, pokażcie się kapłanom". A gdy szli, zostali oczyszczeni.
|
| (15) Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem,
|
| (16) upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.
|
| (17) Jezus zaś rzekł: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?
|
| (18) Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec".
|
| (19) Do niego zaś rzekł: "Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła".
|
| (20) Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: "Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie
|
| (21) i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam". Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest".
|
| (22) Do uczniów zaś rzekł: "Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie.
|
| (23) Powiedzą wam: "Oto tam" lub "Oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi.
|
| (24) Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.
|
| (25) Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.
|
| (26) Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:
|
| (27) jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich.
|
| (28) Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali,
|
| (29) lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich
|
| (30) tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
|
| (31) W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać a kto na polu, niech również nie wraca do siebie.
|
| (32) Przypomnijcie sobie żonę Lota.
|
| (33) Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je a kto je straci, zachowa je.
|
| (34) Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
|
| (35) Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona".
|
| (37) Pytali Go: "Gdzie, Panie?" On im odpowiedział: "Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy".
|
